#ตัวละครภาค3
| Xiong Xiaoling |
เสี่ยวหลิงเป็นบรรพบุรุษของ ตระกูลหยวนเอิน เป็นภรรยาของลิงยักษ์เอ้อร์หมิง ต้องพลัดพลากจากกันเพราะความเข้าใจผิดของทั้งสองคน เหตุการณ์เกิดขึ้นในช่วงประมาณ1-2พันปีก่อนเริ่มภาค3
ในวันหนึ่งขณะที่เธอกำลังเก็บเห็ดอยู่ในป่า เธอพบลิงอ้วนตัวหนึ่งนอนอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ มันมีขนปุยสีดำมันวาว ความสูงไม่ถึงครึ่งเมตรเธอรู้สึกว่ามันน่ารัก เธอนั่งยองๆและลูบขนมันในขณะที่มันหลับ มันไม่ขยับตัวราวกับว่ามันรู้สึกสบายที่โดนลูบคลำ จากนั้นเธอใช้มือบีบจมูกลิง "ฉันจะบีบให้คุณหายใจไม่ออก ดูสิว่าเจ้าจะตื่นไหม" อย่างที่เขาคิด ลิงดิ้นเพราะหายใจไม่ออก ก่อนจะปัดมือหญิงสาวออก ก่อนมันจะลืมตามาจ้องตาดับหญิงสาว หญิงสาวหัวเราะชอบใจและพูดว่า เจ้าน่ารักจัง ขณะที่เธอพูดก็ลูบหัวลิงตัวนั้น
เธอหยิบเห็ดมัตสึทาเกะสดๆในตะกร้าที่เธอพึ่งเก็บมาให้ลิงตัวนั้น ก่อนมันจะอมเห็ดนั่นใส่ปากและกลืนลงไป ดูเหมือนว่ามันจะชอบ หญิงสาวจึงยกตะกร้าเห็ดให้มัน ไม่นานมันก็กินจนหมด หญิงสาวรู้สึกชอบที่ได้เห็นมันกินเห็ด เธอบอกลิงตัวนั้นให้กลับบ้านไป เดี๋ยวเธอต้องเก็บเห็ดใหม่ เธอบอกลิงตัวนั้นว่าเธอชื่อ Xiong Xiaoling และบอกให้มันจำเธอไว้
วันหนึ่งเกิดปรากฏการณ์อุกกาบาตตกลงมายังโลก และตกไปที่หมู่บ้านที่เธอยู่ หมู่บ้านปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงที่ลุกลามอย่างสยดสยองกลืนกินทุกสิ่งก่อหายนะครั้งใหญ่ เสียงกรีดร้องโหยหวนดังไปทั่วและนั่นคือเธอ Xiong Xiaoling กำลังอยู่ในหมู่บ้านนี้ เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะบ้านเธอเป็นจุดที่อุกกาบาตตกลงมาครอบครัวเธอทั้งหมดถูกบดขยี้อยู่ด้านล่าง ไฟกำลังลามมาถึงเธอ ในขณะนั้นเงาขนาดใหญ่ก็พุ่งลงมาจากฟ้าคว้าตัวเธอหนีออกจากทะเลเพลิง เจ้าของเงานั้นคือ Titan Giant Ape ที่เคยเป็นลิงตัวเล็กในอดีต มันพาเธอไปยังทะเลสาบวางเธอไว้บนก้อนหินและกลายร่างเป็นมนุษย์นั่นคือ เอ้อร์หมิง
"คุณปฏิบัติกับฉันด้วยการให้เห็ดฉัน ดังนั้นฉันจึงช่วยชีวิตคุณ" เอ้อร์หมิงพึมพำกับตัวเอง
เขาตักน้ำขึ้นมาลูบหน้าหญิงสาวเพื่อให้ฟื้นสติ หลังจากโดนน้ำเย็นๆเธอก็ตื่นอย่าง งุนงง แต่ในไม่ช้าเธอก็นึกเหตุการณ์ทั้งหมดออก เธอเริ่มคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง เอ้อร์หมิงในร่างมนุษย์ยืนอยู่ข้างๆเธอโดยไม่ได้ปลอบ ปล่อยให้เธอร้องอยู่แบบนั้น นับไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว ในที่สุดเธอก็หยุดร้อง จากนั้นก็มองไปที่ชายรูปร่างสูงใหญ่ด้วยความกลัว
Xiong Xiaoling "ฉันอยู่ที่ไหน"
เอ้อร์หมิง "บ้านคุณโดนอุกกาบาตตกใส่ ฉันคือคนที่ช่วยให้คุณรอด"
Xiong Xiaoling ร้องไห้อย่างหนักอีกครั้ง จนหมดสติไป เอ้อร์หมิงจับปลาหาผลไม้ดูแลเธอในขณะที่เธอมักตกอยู่ในภวังค์ ในที่สุดเธอก็พูดกับชายคนนั้น
Xiong Xiaoling : คุณชื่ออะไร
เอ้อร์หมิง : เรียกฉันว่าไทก็ได้ เมื่อคุณดีขึ้น ฉันจะส่งคุณกลับไปที่เมือง
Xiong Xiaoling : แต่ฉันไม่มีที่ไปแล้ว บ้านฉันถูกทำลาย ครอบครัวฉันตายหมด คุณจะทิ้งฉันไปหรือป่าว
เอ้อร์หมิงนิ่งไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเธอก็โผเข้ากอดเอ้อร์หมิงและวันรุ่งขึ้น เธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของเอ้อร์หมิง หลังจากหายนะ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอยิ้ม เอ้อร์หมิงมองเธอด้วยหน้ามึนงง เขาขยี้ตาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ฝันไป เมื่อXiong Xiaoling ลืมตาขึ้นเธอยิ้มให้เอ้อร์หมิงด้วยท่าทีเขินอาย เธอบอกเอ้อร์หมิงว่าเธอไม่ต้องการกลับไปที่เมือง เธออยากอยู่ที่นี่กับเขาจะได้ไหม เอ้อร์หมิงเห็นด้วยกับเธอ จากนั้นเขาเริ่มหาไม้และสร้างบ้านกัน
วันเวลาผ่านเธอและเอ้อร์หมิงมีความสุขร่วมกัน แต่ในใจของเอ้อร์หมิงนั้นยังไม่มั่นใจว่าเธอจะอยู่กับเขา วันหนึ่งเขาได้เขียนข้อความ และวาดแผนที่ไว้ก่อนที่เขาจะจากไป Xiong Xiaoling ตื่นขึ้นมาเรียกเขาแต่ไม่มีใครขานตอบ เธอเห็นจดหมายฉบับนึงวางไว้มันเป็นแผนที่ และข้อความที่เขียนว่า
" ฉันเป็นลิงที่คุณเคยให้เห็ดฉันกินในอดีต ฉันไม่ใช่มนุษย์ ฉันเป็นสัตว์วิญญาณลิงยักษ์ไททัน.. ฉันมีธุระที่ต้องไปจัดการสัก10วัน หากคุณไม่รังเกียจในฐานะที่ฉันเป็นสัตว์ร้ายได้โปรดรอการกลับมาของฉัน แต่ถ้าคุณต้องการจากไป นี่คือแผนที่ ที่จะพาคุณกลับไปยังเมือง"
เธอพรึมพำ งี่เง่า! ออกมาดังๆ ขณะที่น้ำตาอาบแก้มของเธอ เอ้อร์หมิงแอบเฝ้าดูและเห็นทุกอย่าง วันรุ่งขึ้น เธอออกจากบ้านพร้อมห่อผ้าเล็กๆ เอ้อร์หมิงที่เฝ้าดูเงาเธอที่ค่อยๆจากไปด้วยความงุนงง จากนั้นก็คำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะเอ้อร์หมิงตกหลุมรักเธออย่างแท้จริง แต่เธอกลับจากไปแบบนั้น เขาทำลายบ้านไม้นี้ทิ้งเป็นเศษเล็กเศษน้อย พรางคำรามไปด้วย ก่อนจะโดดหนีไปไกลด้วยความเสียใจและไม่ได้กลับไปที่บ้านไม้นั้นอีกเลย
ความจริงแล้วเธอออกจากบ้านเพื่อกลับไปดูบ้านเก่าของเธอเฉยๆ และไม่ได้ต้องการจะจากเอ้อร์หมิงไป
------------------------------------------------------------------------------------------------
เธอหยิบเห็ดมัตสึทาเกะสดๆในตะกร้าที่เธอพึ่งเก็บมาให้ลิงตัวนั้น ก่อนมันจะอมเห็ดนั่นใส่ปากและกลืนลงไป ดูเหมือนว่ามันจะชอบ หญิงสาวจึงยกตะกร้าเห็ดให้มัน ไม่นานมันก็กินจนหมด หญิงสาวรู้สึกชอบที่ได้เห็นมันกินเห็ด เธอบอกลิงตัวนั้นให้กลับบ้านไป เดี๋ยวเธอต้องเก็บเห็ดใหม่ เธอบอกลิงตัวนั้นว่าเธอชื่อ Xiong Xiaoling และบอกให้มันจำเธอไว้
วันหนึ่งเกิดปรากฏการณ์อุกกาบาตตกลงมายังโลก และตกไปที่หมู่บ้านที่เธอยู่ หมู่บ้านปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงที่ลุกลามอย่างสยดสยองกลืนกินทุกสิ่งก่อหายนะครั้งใหญ่ เสียงกรีดร้องโหยหวนดังไปทั่วและนั่นคือเธอ Xiong Xiaoling กำลังอยู่ในหมู่บ้านนี้ เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะบ้านเธอเป็นจุดที่อุกกาบาตตกลงมาครอบครัวเธอทั้งหมดถูกบดขยี้อยู่ด้านล่าง ไฟกำลังลามมาถึงเธอ ในขณะนั้นเงาขนาดใหญ่ก็พุ่งลงมาจากฟ้าคว้าตัวเธอหนีออกจากทะเลเพลิง เจ้าของเงานั้นคือ Titan Giant Ape ที่เคยเป็นลิงตัวเล็กในอดีต มันพาเธอไปยังทะเลสาบวางเธอไว้บนก้อนหินและกลายร่างเป็นมนุษย์นั่นคือ เอ้อร์หมิง
"คุณปฏิบัติกับฉันด้วยการให้เห็ดฉัน ดังนั้นฉันจึงช่วยชีวิตคุณ" เอ้อร์หมิงพึมพำกับตัวเอง
เขาตักน้ำขึ้นมาลูบหน้าหญิงสาวเพื่อให้ฟื้นสติ หลังจากโดนน้ำเย็นๆเธอก็ตื่นอย่าง งุนงง แต่ในไม่ช้าเธอก็นึกเหตุการณ์ทั้งหมดออก เธอเริ่มคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง เอ้อร์หมิงในร่างมนุษย์ยืนอยู่ข้างๆเธอโดยไม่ได้ปลอบ ปล่อยให้เธอร้องอยู่แบบนั้น นับไม่ได้ว่านานแค่ไหนแล้ว ในที่สุดเธอก็หยุดร้อง จากนั้นก็มองไปที่ชายรูปร่างสูงใหญ่ด้วยความกลัว
Xiong Xiaoling "ฉันอยู่ที่ไหน"
เอ้อร์หมิง "บ้านคุณโดนอุกกาบาตตกใส่ ฉันคือคนที่ช่วยให้คุณรอด"
Xiong Xiaoling ร้องไห้อย่างหนักอีกครั้ง จนหมดสติไป เอ้อร์หมิงจับปลาหาผลไม้ดูแลเธอในขณะที่เธอมักตกอยู่ในภวังค์ ในที่สุดเธอก็พูดกับชายคนนั้น
Xiong Xiaoling : คุณชื่ออะไร
เอ้อร์หมิง : เรียกฉันว่าไทก็ได้ เมื่อคุณดีขึ้น ฉันจะส่งคุณกลับไปที่เมือง
Xiong Xiaoling : แต่ฉันไม่มีที่ไปแล้ว บ้านฉันถูกทำลาย ครอบครัวฉันตายหมด คุณจะทิ้งฉันไปหรือป่าว
เอ้อร์หมิงนิ่งไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเธอก็โผเข้ากอดเอ้อร์หมิงและวันรุ่งขึ้น เธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของเอ้อร์หมิง หลังจากหายนะ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอยิ้ม เอ้อร์หมิงมองเธอด้วยหน้ามึนงง เขาขยี้ตาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ฝันไป เมื่อXiong Xiaoling ลืมตาขึ้นเธอยิ้มให้เอ้อร์หมิงด้วยท่าทีเขินอาย เธอบอกเอ้อร์หมิงว่าเธอไม่ต้องการกลับไปที่เมือง เธออยากอยู่ที่นี่กับเขาจะได้ไหม เอ้อร์หมิงเห็นด้วยกับเธอ จากนั้นเขาเริ่มหาไม้และสร้างบ้านกัน
วันเวลาผ่านเธอและเอ้อร์หมิงมีความสุขร่วมกัน แต่ในใจของเอ้อร์หมิงนั้นยังไม่มั่นใจว่าเธอจะอยู่กับเขา วันหนึ่งเขาได้เขียนข้อความ และวาดแผนที่ไว้ก่อนที่เขาจะจากไป Xiong Xiaoling ตื่นขึ้นมาเรียกเขาแต่ไม่มีใครขานตอบ เธอเห็นจดหมายฉบับนึงวางไว้มันเป็นแผนที่ และข้อความที่เขียนว่า
" ฉันเป็นลิงที่คุณเคยให้เห็ดฉันกินในอดีต ฉันไม่ใช่มนุษย์ ฉันเป็นสัตว์วิญญาณลิงยักษ์ไททัน.. ฉันมีธุระที่ต้องไปจัดการสัก10วัน หากคุณไม่รังเกียจในฐานะที่ฉันเป็นสัตว์ร้ายได้โปรดรอการกลับมาของฉัน แต่ถ้าคุณต้องการจากไป นี่คือแผนที่ ที่จะพาคุณกลับไปยังเมือง"
เธอพรึมพำ งี่เง่า! ออกมาดังๆ ขณะที่น้ำตาอาบแก้มของเธอ เอ้อร์หมิงแอบเฝ้าดูและเห็นทุกอย่าง วันรุ่งขึ้น เธอออกจากบ้านพร้อมห่อผ้าเล็กๆ เอ้อร์หมิงที่เฝ้าดูเงาเธอที่ค่อยๆจากไปด้วยความงุนงง จากนั้นก็คำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะเอ้อร์หมิงตกหลุมรักเธออย่างแท้จริง แต่เธอกลับจากไปแบบนั้น เขาทำลายบ้านไม้นี้ทิ้งเป็นเศษเล็กเศษน้อย พรางคำรามไปด้วย ก่อนจะโดดหนีไปไกลด้วยความเสียใจและไม่ได้กลับไปที่บ้านไม้นั้นอีกเลย
ความจริงแล้วเธอออกจากบ้านเพื่อกลับไปดูบ้านเก่าของเธอเฉยๆ และไม่ได้ต้องการจะจากเอ้อร์หมิงไป
------------------------------------------------------------------------------------------------
จดหมายจาก Xiong Xiaoling
คุณเป็นคนโง่จริงๆ ฉันท้องลูกให้คุณแล้ว มีคำพูดที่ว่า "เข็มไปไหนด้ายก็ตามไป" ทำไมคุณถึงไม่บอกกับฉันอย่างตรงไปตรงมา ช่างโง่จริงๆ ฉันไม่มีทางทิ้งคุณไป แม้ว่าฉันจะคลอดลูกลิงให้คุณก็ตาม ถึงคุณจะเป็นสัตว์ร้าย แต่คุณก็ดูแลฉันมาตลอด คุณเป็นคนดี ถ้าไม่มีคุณฉันคงตายไปแล้ว ไอ้โง่! ทำไมคุณไม่พูดต่อหน้าฉัน คุณบอกว่าสิบวัน แต่ทำไมฉันเห็นซากปรักหักพังเมื่อฉันไปเพียงแค่หกวัน ฉันไปแค่หกวันแต่บ้านเราพังไปแล้ว และคุณไม่กลับมาอีกเลย ฉันทำอะไรผิดหรือป่าว อาไท ฉันคิดถึงคุณ
"อาไทคุณรู้ไหม ลูกของเรากำลังจะคลอดแล้ว นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วทำไมคุณยังไม่กลับมาหาฉัน อาไทฉันคิดถึงคุณ"
"อาไทฉันเจ็บท้อง ฉันคิดว่าฉันจะคลอดแล้ว ฉันควรทำอย่างไร อาไทฉันคิดถึงคุณมากๆ"
"อาไทฉันยังไม่ตาย ลูกของเราคลอดแล้วแต่ทำไมคุณยังไม่กลับมา ฉันยังรอคุณอยู่ที่นี่เสมอ ฉันกำลังสร้างบ้านของเราใหม่ มันยังดูเหมือนเดิม กลับมาเร็วๆได้ไหม มาดูลูกของเรา"
"ฉันควรตั้งชื่อลูกของเราว่าอะไร? คุณบอกฉันแค่ว่าคุณชื่อ ไท แต่ฉันไม่รู้จักนามสกุลของคุณ คุณบอกว่ามาจากป่าใหญ่ในยุคดึกดำบรรพ์ ถ้างั้นลูกชายของเราควรจะใช้นามสกุลว่า "หยวนเอิน" เขาเป็นผู้ชายดังนั้นฉันจะตั้งชื่อเขาว่า Yuan'en Sitai "
0 comments:
แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น