🏫Douluo Dalu 4.5 : บทที่42 หลบหนีเป็นที่หนึ่ง

📚 Douluo Dalu 4.5 (Side Story) : Shrek Heavenly Mission

บทที่42 : หลบหนีเป็นที่หนึ่ง

น่าแปลกที่เขายังเป็นนักเรียนชื่อสีแดง เป็นหนึ่งในสี่ "ไข่อีสเตอร์" อย่างไรก็ตาม ท่าทางของบุคคลนี้ไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับอีเฉิน

ชายคนนี้วิ่งไปข้างหน้าด้วยความตื่นตระหนก มีคนเจ็ดถึงแปดคน วิ่งไล่ตามเขาไปข้างหลัง

ใบหน้าของเขาดูเศร้าหมอง มีแสงสีขาวจางๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา และในที่สุดเขาก็หนีออกมาได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้หันหลังกลับไปดู แต่ดูเหมือนเขาจะจับสัมผัสได้ และหลีกเลี่ยงการโจมตีจากระยะไกลจากคนที่ไล่ล่าเขาได้อย่างแม่นยำ ดูเหมือนเขาค่อนข้างคุ้นชินกับการถูกไล่ล่า

ในปีที่ผ่านมา หลิงอวี่โม่ไม่ได้ทำอะไรมาก นอกจากเอาชีวิตรอดจากการถูกปีศาจไล่ตามสังหารในที่ราบอันกว้างใหญ่ ในช่วงแรกค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกสร้างขึ้นโดยจางกงเว่ย ได้สกัดกั้นการโจมตีที่รุนแรงของเผ่าปีศาจ เขาเพียงแค่ฉีดธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในค่ายกลเพื่อเสริมให้ค่ายกลแสงศักดิ์สิทธิ์ไม่ถูกทำลาย

อย่างไรก็ตามจากการโจมตีที่รุนแรงของปีศาจ ยังคงทำให้เขาได้รับแรงกดดันมหาศาลและเต็มไปด้วยความรู้สึกกดดัน เขาทำได้เพียงฝึกฝนอย่างหนักเพื่อปรับปรุงการควบคุมธาตุแสงของเขา และเสริมความแข็งแกร่งให้ค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์

เป็นเพราะสิ่งนี้ทำให้เขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ และเพราะเหตุนี้มันจึงช่วยชีวิตของเขาเอาไว้!

นอกจากนี้ ในบรรยากาศที่ตึงเครียดและกดดัน การควบคุมธาตุแสงของเขาจะมีความแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก ความเข้าใจในองค์ประกอบธาตุแสงของเขาเริ่มลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ และทักษะที่จางกงเว่ยสอนเขา เขาเชี่ยวชาญมันทั้งหมด

แต่วันดีๆของเขาก็สิ้นสุดลงภายในสามเดือน ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆค่ายกลแสงศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ถูกทำลายอย่างกะทันหัน

ปีศาจที่ล้อมเขาไว้ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนจะเหลืออยู่เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น กองทัพปีศาจจำนวนมากได้กระจัดกระจายไปหมดแล้ว เพราะพวกมันไม่สามารถฝ่าค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์เข้ามาได้

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ได้พังทลายลงอย่างกะทันหัน

ในขณะที่ค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์พังทลาย หลิงอวี่โม่แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ทำไมมันแตก? การเสริมธาตุแสงเข้าในค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์เขาก็ไม่ได้ทำผิด นี่มันส่งผลต่อความเป็นความตายของเขาเอง เขาจะพลาดได้ยังไง? แต่ตอนนี้มันแตกไปแล้ว ค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ของเขาแตกไปกะทันหัน

พวกปีศาจก็ไม่ได้รีบเคลื่อนไหว ปฏิกิริยาแรกของพวกมันคือความกลัว ในสายตาของพวกมัน มนุษย์ที่มีการป้องกันขั้นสูงนี้ถือเป็นภัยคุกคามที่อันตรายมาก

"ในตอนนี้เขายกเลิกการป้องกันทำไม? เขากำลังจะทำอะไร?" นี่คือสิ่งที่ปีศาจคิด ดังนั้นปีศาจไม่ได้รีบที่จะจู่โจมเขาในทันที แต่ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ

ในขณะนี้ปีศาจที่ล้อมเขาอยู่ยังมีปริมาณไม่มากนัก

หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เขาก็รู้สึกกลัวและใจที่สั่นอย่างรุนแรง ก็กระตุ้นความปราถนาที่จะมีชีวิตรอดของหลิงอวี่โม่ทันที เขารีบวิ่งหนีโดยไม่คิดชีวิต เพราะเขาไม่สามารถอยู่ที่นี่เพื่อรอความตายได้

ดังนั้นเขาจึงเริ่มฝึกฝนวิธีการประยุกต์ใช้องค์ประกอบแสงในแบบอื่นๆ เช่นใช้องค์ประกอบแสงเพิ่มความเร็วของเขา

บนที่ราบที่กว้างใหญ่นี้ หลิงอวี่โม่เริ่มการหลบหนีอย่างบ้าคลั่ง เมื่อพวกปีศาจเห็นเขาวิ่งหนี พวกมันก็ตอบสนองทันทีและเริ่มวิ่งไล่ตามเขา

เขาต้องใช้เวลาถึงเก้าเดือนอาศัยอยู่ในช่องแคบที่น่าสยดสยองแห่งนี้

เขาพยายามที่จะสร้างค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ด้วยตัวเขาเอง แต่เขาก็พบว่าค่ายกลของเขาเทียบไม่ได้เลยกับอันที่อาจารย์ของเขาสร้างไว้ให้ เพราะมันอยู่ได้ไม่นานก็ถูกทำลายลงอย่างง่ายดาย

ดังนั้นค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ของเขาจึงใช้ป้องกันศัตรูได้ชั่วคราวเท่านั้น และไม่สามารถป้องกันได้อย่างสมบูรณ์

ในความพยายามครั้งแรก ค่ายกลแสงศักดิ์สิทธิ์ของเขาพังทลายลง และทำให้เขาเกือบถูกฆ่าตายในทันทีจากการโจมตีของปีศาจ

ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้เขาตระหนักถึงความหมายที่แท้จริงของเทคนิคการรักษา เขาจึงเริ่มรักษาตัวเองและก้มหน้าก้มตาหลบหนีต่อไป

ภายใต้การกระตุ้นที่รุนแรงครั้งแล้วครั้งเล่า จากการคุกคามของความตาย ค่อยๆกลายเป็นความแข็งแกร่ง และสัญชาตญาณในการเอาชีวิตรอดทำให้เขาเข้าใจความหมายที่ลึกซึ้งของธาตุแสงเพื่อใช้ในการช่วยชีวิตเขา

วันเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า เขาก็ยังคงหนีอยู่ทุกวัน

ถ้าเปรียบเทียบในบรรดา"ไข่อีสเตอร์" ทั้งสี่ เขาน่าจะมีประสบการณ์ที่แย่ที่สุดในปีที่ผ่านมา แม้ว่าอีเฉินจะถูกกระตุ้นโดยเหลยเซียงอย่างหนักในบางครั้ง แต่เขาก็ยังคงมีช่วงเวลาได้หยุดพักแบบสงบ แต่หลิงอวี่โม่เขาต้องเผชิญกับความเป็นความตายอยู่ตลอดเวลา ไม่เช่นนั้นเขาอาจจะถูกเผ่าปีศาจฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเมื่อใดก็ได้

กว่าจะผ่านมาได้ไม่ใช่เรื่องง่าย!

แต่เมื่อการสอบเริ่มต้นขึ้นเขาก็ถูกตามล่าอีกครั้ง

ชื่อสีแดงนั้นสะดุดตาจริงๆ และโชคของเขาก็ไม่ดีนัก เขาวิ่งเข้าไปเจอกลุ่มที่นักเรียนรวมกลุ่มกันอยู่หลายคน

ในทีมนี้มีเจ็ดถึงแปดคน เขาจะกลัวแค่ชื่อแดงคนเดียวหรือไม่? แน่นอนว่าไม่ ดังนั้นนักเรียนกลุ่มใหญ่นี้จึงเริ่มโจมตีเขาทันที

ด้วยนิสัยของหลิงอวี่โม่ซึ่งคำนึงถึงความปลอดภัยมาเป็นอันดับแรก เขาจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีทันที ธาตุแสงในอากาศเปรียบเสมือนดวงตาของเขา เขาจับทุกการโจมตีของศัตรูได้อย่างแม่นยำและหลบหลีกได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้การโจมตีของคู่ต่อสู้ไม่ถูกเขาเลยแม้แต่น้อย

ในเวลาเดียวกันนี้ โล่แสงก็ถูกสร้างขึ้นทั่วร่างของเขา นี่เป็นรุ่นย่อของค่ายกลวิญญาณแสงศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเขาคิดค้นขึ้นมาด้วยตัวเอง มันสามารถป้องกันได้รอบๆตัวเขาเท่านั้น และสามารถเคลื่อนย้ายไปกับตัวเขาได้ด้วย

เขาเตรียมเทคนิคโล่แสงนี้ เพื่อใช้สำหรับป้องกันการโจมตีที่รุนแรง ที่เขาไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ เขาจะใช้โล่แสงเพื่อต่อต้านมัน

ค่ายกลแสงศักดิ์สิทธิ์ , โล่แสงศักดิ์สิทธิ์ , ความเร็วแสง , แสงแห่งการฟื้นฟู ถูกเอามาใช้อย่างสมบูรณ์ ทั้งหมดนี้คือทักษะการเอาชีวิตรอด ที่เขาคิดค้นได้ในปีที่ผ่านมา

ดังนั้นคนที่ไล่ตามเขามาอยู่เบื้องหลัง ไม่นานก็ค้นพบว่า พวกเขาไม่สามารถไล่ตามหลิงอวี่โม่ได้ทัน ยิ่งนานเท่าไหร่ก็ยิ่งห่างไกลมากขึ้น

เขาไม่ได้โง่ ในความคิดของเขาก็คล้ายกับอีเฉิน นั่นคือเขาต้องหาคู่หู "ไข่อีสเตอร์" เพื่อร่วมมือกันเพื่อความปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงมองดูแผนที่และมุ่งหน้าไปยังจุดใกล้ที่สุด ที่แสดงตำแหน่ง "ไข่อีสเตอร์"

ครูชั้นปีที่หนึ่งที่ได้เห็นฉากนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจเล็กน้อย สาเหตุก็เพราะพวกเขาตกตะลึงกับพลังต่อสู้ที่แสดงอยู่ในมอนิเตอร์หลักก่อนหน้านี้ ที่พวกเขาทั้งหมด ต่างก็ฆ่าฝ่ายตรงข้ามอย่างโหดร้าย อันนี้ก็ไม่ได้แย่ แต่เขาไม่เคยได้โจมตีเลย เขาได้แต่วิ่งหนีไปจนสุดทาง

"หัวหน้า หนึ่งปีมานี้คุณสอนแต่วิธีหลบหนีให้เขาเหรอ? ฉันพึ่งรู้ว่าระบบแสงของคุณ มีเทคนิคในการหลบหนีมากมาย ฉันสังเกตดู ในกระบวนการหลบหนีของเด็กคนนี้ไม่เพียงแต่เขาฉลาดในการใช้ภูมิประเทศเพื่อมุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว แต่เขายังมีความรู้สึกเชี่ยวชาญกับการหลบหนีอีกด้วย" เหลยเซียงยิ้ม

จางกงเว่ยกล่าวว่า :"ปลอดภัยไว้ก่อน ปลอดภัยไว้ก่อน" แค่หนึ่งปีจะไปสอนอะไรได้ ฉันคิดว่าสอนไปเขาก็เรียนไม่ได้ หัดหลบหนีไว้ก่อนดีที่สุด อย่างน้อยก็สามารถเอาชีวิตรอดได้ ในกรณีที่เกิดอันตราย

อาไตเหลือบมองเขา: "มันคงไม่เรียบง่ายขนาดนั้น"

พวกเขารู้จักจางกงเว่ยมานานแล้ว จางกงเว่ยคนนี้ดูเหมือนง่ายๆ แต่ในความเป็นจริงแล้วพวกเขารู้ว่าราชันเทพแห่งแสงคนนี้โหดร้ายแค่ไหน ทำไมพวกเขาถึงได้ให้เกียรติจางกงเว่ย? นั่นเป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถสู้กับราชันเทพแห่งแสงคนนี้ได้

ก่อนจะพบถังซานและคนอื่นๆ ราชันเทพเจ้าเหล่านี้ ไม่มีใครสามารถเปรียบเทียบกับจางกงเว่ยได้เลย สำหรับเทพเจ้าแล้ว บุคลิกภาพไร้ความหมายเพราะความแข็งแกร่งสำคัญที่สุด

หากจะบอกว่า จางกงเว่ยสอนนักเรียนหนึ่งคนให้หลบหนีอย่างเดียว ราชันเทพที่ยิ่งใหญ่ทั้งสามคน ก็คงไม่เชื่ออย่างแน่นอน

โจวเหว่ยชิงกล่าวว่า “เขาเชี่ยวชาญในการใช้ธาตุแสงมาก ไม่เหมือนกับคนที่พึ่งเรียนมาแค่ปีเดียว!”

จางกงเว่ยหัวเราะและพูดว่า “คุณลองดู ฉันก็ไม่รู้ว่าเขามาไกลถึงระดับไหนแล้ว อย่างไรก็ตามในปีที่ผ่านมา เด็กคนนี้ก็ฝึกมาอย่างหนัก

ถ้าหลิงอวี่โม่ได้ยินคำพูดนี้จากครูของเขา เขาคงอยากจะร้องไห้ คิดว่าเขาอยากจะฝึกหนักหรอ ถ้าเขาไม่ทำ เขาก็คงตายไปแล้ว!

หากมีการเปิดเผยวิธีการสอนของครูโรงเรียนเชร็คจากแผนกใหม่ทั้งสี่นี้ต่อสาธารณะ และเลือกครูที่ไม่น่าเชื่อถือที่สุด ราชันเทพแห่งแสงอาจจะอยู่ในอันดับต้น ๆ

ป.ล. :

ข้อความหมายเหตุ...

ตอนก่อนหน้า หน้าแรก/สารบัญ ตอนต่อไป