| ตอนที่6 การประเมินรอบที่2 |
 เมื่อเข้าสู่ทะเลสาบโพไซดอน ก็สัมผัสได้ถึงพลังชีวิตอันแรงกล้าที่ปล่อยออกมาจากทะเลสาบ นักเรียนส่วนใหญ่ที่มีความสัมพันธ์กับธรรมชาติก็จะรู้สึกสดชื่นสบายกายและใจ . การประเมินในรอบที่สองนี้เรียบง่ายเหมือนเดิม แต่ค่อนข้างโหดร้าย . เนื่องจากจำนวนนักเรียนที่รับเข้าเรียนนั้นมีจำนวนจำกัด และพวกเขาส่วนใหญ่ก็ผ่านการทดสอบรอบแรกมาได้ ดังนั้นในรอบนี้จึงเป็นโอกาสที่พวกเขาจะได้แสดงความแข็งแกร่งออกมา . "ผู้เข้าร่วมการทดสอบจะได้รับการประเมินเป็นกลุ่ม โดยแบ่งเป็นกลุ่มละหนึ่งร้อยคนและจะเริ่มการประเมินพร้อมกัน . โดยไม่ใช้เทคโนโลยีใดๆ ไม่สนว่าคุณจะว่ายน้ำหรือวิธีการอื่น คุณต้องไปถึงต้นไม้เทพเจ้าให้ไวที่สุด และวนไปรอบต้นไม้เทพเจ้า หลังจากนั้นค่อยกลับเข้าฝั่ง ในระหว่างนี้คุณสามารถใช้วิธีการใดก็ได้เพื่อเพิ่มความเร็วหรือรบกวนผู้อื่น ห้าสิบคนแรกของแต่ละกลุ่มจะผ่านการประเมินในรอบนี้ ส่วนห้าสิบคนสุดท้ายที่มาถึงฝั่งทีหลังจะถูกคัดออก" . อัตราการคัดออกครึ่งนึง รอบนี้โหดขนาดนี้? . เมื่อหลันเมิ่งฉินกล่าวเนื้อหาการประเมินในรอบสองเสร็จสิ้น หลายคนแสดงอาการตกใจ เพราะมันเป็นสถานการณ์ที่เกินความคาดหมายโดยสิ้นเชิง . เนื่องจากตามประกาศในขั้นต้น จำนวนการรับสมัครเข้าเรียนของโรงเรียนเชร็คในครั้งนี้เกินกว่าหนึ่งพันคน และตอนนี้มีผู้คนผ่านการประเมินรอบแรกมาได้ถึงสามพันกว่าคน กล่าวอีกนัยน์หนึ่งก็คือ หลังจากการคัดเลือกในรอบนี้จบลง ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกในรอบนี้ส่วนใหญ่ ก็มีโอกาสสูงที่จะได้เข้าเรียน กล่าวได้ว่าการประเมินในรอบนี้สำคัญมาก . จู่ๆ อารมณ์ของนักเรียนที่เข้าร่วมการประเมิน แต่ละคนก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย โดยเฉพาะเมื่อมองดูนักเรียนคนอื่นๆ รอบตัวของพวกเขา เพราะทั้งหมดล้วนเป็นคู่แข่งกัน! . ตามที่หลันเมิ่งฉินได้ชี้แจงไปนั้น สามารถใช้วิธีการใดๆก็ได้ ที่สามารถเพิ่มความเร็วให้ตนเองและขัดขวางผู้อื่น และการประเมินในรอบนี้ยังจัดลำดับตามกลุ่ม นั่นหมายความว่าในจำนวนหนึ่งร้อยคนของแต่ละกลุ่มจะต้องเกิดความโกลาหลขึ้นอย่างแน่นอน เพราะผู้มาถึงก่อนจะผ่านการทดสอบ ส่วนผู้มาห้าสิบคนสุดท้ายจะต้องตกรอบ . "ทุกกลุ่มในการประเมินรอบนี้ เราได้ตรวจสอบแล้ว เพื่อขจัดความไม่เป็นธรรมในการสร้างกลุ่ม แน่นอนว่าในระหว่างการประเมิน เราอนุญาตให้มีการสร้างกลุ่มชั่วคราวได้ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเพื่อนร่วมทีมของพวกคุณ มีความน่าเชื่อถือหรือไม่ แต่เชื่อฉันเถอะ การพึ่งพาตนเองเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด . ด้านล่างนี้คือรายชื่อผู้เข้ารับการทดสอบกลุ่มแรก ที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น " . ในจำนวนเด็กนักเรียนหนึ่งร้อยคนแรก จากทั้งหมดสามพันกว่าคน ป้ายทะเบียนที่ห้องคอพวกเขาอยู่นั้นค่อยๆร้อนขึ้นในทันที และส่งเสียงหึ่งๆเล็กน้อย . สีหน้าของนักเรียนที่ถูกคัดเลือกชุดแรกไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก เพราะสุดท้ายก็ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างการประเมิน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาเสียเปรียบที่ได้ทำการประเมินเป็นกลุ่มแรก แต่ก็ยังโชคดีที่ทั้งร้อยคน อยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกัน . ทันใดนั้นนักเรียนทั้งร้อยคนที่ได้รับการคัดเลือก ต่างก็เดินออกมาด้วยสีหน้าและอารมณ์ที่ต่างกัน แต่ละคนต่างก็มองหน้ากัน แต่มันสายไปแล้วที่จะตั้งกลุ่มในตอนนี้ นอกจากนี้ยังไม่มีทางรู้เลยว่ากลุ่มของคุณจะมีจำนวนคนมากเท่าไหร่ . ไม่มีใครที่พยายามสื่อสารกับผู้อื่น พวกเขาทั้งหมดล้วนกำลังคิดว่าจะผ่านการประเมินนี้อย่างไร ภายใต้การแนะนำจากอาจารย์ นักเรียนเหล่านี้รีบไปที่ทะเลสาบเทพสมุทรอย่างรวดเร็ว หันหน้าไปทางทะเลสาบและเตรียมพร้อม . ร่างกายของหลันเมิ่งฉินค่อยๆบินขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ "ฉันลืมบอกบางอย่างกับพวกคุณ ภายในโรงเรียนเชร็ค นอกจากศิษย์จากลานด้านใน เหนือทะเลสาบเทพสมุทร คนอื่นๆจะไม่ได้รับอนุญาติให้บินได้" นี่ก็ถือเป็นเรื่องที่ยุติธรรมสำหรับนักเรียนที่ไม่มีจิตวิญญาณต่อสู้ในการบิน . บินไม่ได้ ? . การแสดงออกของนักเรียนที่มีความสามารถในการบินก็เปลี่ยนไป จากก่อนหน้าที่แอบมีความสุขในใจก็หน้าซีดลงเล็กน้อย หากพวกเขาไม่สามารถบินได้ ข้อได้เปรียบที่พวกเขามีโดยธรรมชาติก็จะหายไปโดยสิ้นเชิง . "เริ่ม! " สิ้นเสียงของหลันเมิ่งฉิน การประเมินแบบกลุ่มในรอบที่สอง ก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ . นักเรียนกลุ่มแรกไม่มีเวลาคิดมาก ทั้งหมดรีบออกตัวไปทันที ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้องทำการประเมินให้เสร็จ . พวกเขาทั้งหมดล้วนผ่านการคัดเลือกมานับครั้งไม่ถ้วน กว่าจะมาถึงจุดนี้ แน่นอนว่าพวกเขาล้วนมีความสามารถ . แสงทุกชนิดส่องมาที่นักเรียนเหล่านี้ชั่วขณะหนึ่ง และรัศมีที่แพรวพราวเป็นแสงที่ส่องประกายที่สุด . นักเรียนบางคนกระโดดลงไปในทะเลสาบโพไซดอนโดยตรงและพุ่งไปข้างหน้า นักเรียนบางคนออกไปเหยียบคลื่น พลังวิญญาณก็แผ่ออกมาจากใต้เท้าและวิ่งไปบนน้ำอย่างรวดเร็ว . ทันใดนั้นผู้ทั้งร้อยคนก็ปลดปล่อยความสามารถของพวกเขา แต่ละคนระเบิดพลังออกมาได้อย่างน่าทึ่ง . ในบรรดานักเรียนทั้งร้อยคน มีนักเรียนคนหนึ่งดูช้ากว่าคนอื่นอย่างเห็ดได้ชัด นักเรียนคนนี้สวมชุดดำทั้งชุด ดูเหมือนเขาจะตั้งใจให้คนอื่นออกนำไปก่อน เมื่อคนอื่นออกตัวไปหมดแล้ว เขาจึงค่อยๆลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ สีม่วง สีม่วง สีม่วง สีดำ วงแหวนสี่วงถูกปลดปล่อยออกมาอย่างช้าๆ . ปรมาจารย์วิญญาณสี่วงแหวน ! เป็นปรมาจารย์วิญญาณที่มีวงแหวนวิญญาณหมื่นปี . ที่ใต้เท้าของเขามีแสงและเงาสว่างขึ้นทันที มันเป็นงูสีเขียวเข้มขนาดใหญ่ ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของทะเลสาบเทพสมุทร ทันใดนั้นร่างของเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยชั้นแสงสีเขียว ซึ่งดูเหมือนกำลังดูดซับพลังชีวิต จากพลังงานชีวิตของทะเลสาบเทพสมุทร นักเรียนคนนั้นค่อยๆเหยียบลงที่หัวของงู . งูขนาดมหึมาเลื้อยไปบนทะเลสาบเทพสมุทร มุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และบริเวณร่างของเด็กคนนี้ยังปรากฏชั้นหมอกสีเขียวๆ ซึ่งเห็นได้ชัดว่านี่เป็นลมหายใจแห่งชีวิตที่อุดมสมบูรณ์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ . เมื่อเห็นฉากนี้หลันเมิ่งฉินที่อยู่บนฟ้าก็แอบผยักหน้า . นักเรียนคนนี้ฉลาดที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย ที่จริงแล้วเขาไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดานักเรียนที่เร่งรีบออกไป ในกลุ่มนั้นก็ยังมีคนแข็งแกร่งกว่าเขา แต่ในเรื่องปัญญาเขาไม่เป็นสองรองใครอย่างแน่นอน . เขาเริ่มการทดสอบเป็นคนสุดท้ายก็เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็นว่าเขากำลังทำอะไร เขาไม่เร่งรีบที่จะไปข้างหน้า เพราะเขาปล่อยให้ตัวเขาเองและจิตภูตของเขา ได้ดูดซับพลังชีวิตที่อุดมสมบูรณ์จากทะเลสาบเทพสมุทร . เขาสังเกตุเห็นสิ่งที่นักเรียนอีกเก้าสิบเก้าคนในกลุ่มนี้ไม่ได้สังเกตุ ทรัพยากรที่มีค่าที่สุดของโรงเรียนเชร็คคือต้นไม้เทพเจ้า และน้ำจากทะเลสาบเทพสมุทร ด้วยวิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของต้นไม้เทพเจ้า พลังงานชีวิตที่มีอยู่ในน้ำจากทะเลสาบเทพสมุทร ไม่เพียงแต่มากมายเท่านั้น แม้แต่ออร่าพลังงานก็สูงมาก แม้แต่นักเรียนของโรงเรียนเชร็คเอง ยังต้องจ่ายด้วยมูลค่ามหาศาลหากเขาต้องการใช้น้ำจากทะเลสาบเทพสมุทรเพื่อใช้การฝึกฝน . นักเรียนที่ออกตัวไปก่อนด้วยความรวดเร็ว แต่ละคนก็มีพลังวิญญาณและความสามารถที่สูง แต่พวกเขาทั้งหมดล้วนละเลยประโยชน์ที่จะได้รับจากทะเลสาบเทพสมุทร แต่นักเรียนคนนี้สามารถสังเกตุเห็นถึงจุดนี้ได้ และการที่เขาออกตัวเป็นคนสุดท้าย ไม่ได้แปลว่าท้ายที่สุดเขาจะเป็นที่สุดท้าย . ในเวลานี้ กลุ่มนักเรียนที่อยู่ข้างหน้าได้เริ่มแสดงความสามารถของตนเองกันแล้ว เกิดการต่อสู้มากมายบนพื้นผิวของทะเลสาบเทพสมุทร แต่การต่อสู้ของคนเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบใดๆต่อนักเรียนที่ออกตัวมาเป็นคนสุดท้ายเลย . เขาค่อยๆไปข้างหน้าอย่างสงบ นอกจากนั้นเขาไม่ได้มุ่งตรงไปยังต้นไม้แห่งเทพเจ้า แต่เขาควบคุมจิตวิญญาณงูยักษ์ที่ฝ่าเท้าของเขา และมุ่งตรงไปยังอีกฟากหนึ่งของทะเลสาบเทพสมุทร โดยพื้นฐานแล้วก็เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับกลุ่มที่กำลังต่อสู้กันอยู่ ตัวเลือกนี้ถือว่าฉลาดมากอย่างไม่ต้องสงสัย . ต่อให้มีคนพบเห็นเขาในเวลานี้ ก็คงไม่มีใครไล่ตามเขา เพราะเส้นทางที่เขากำลังไปมันเป็นทางอ้อม ยิ่งกว่านั้นเมื่อเขาต้องสู้กับนักเรียนที่เลือกมาเส้นทางนี้ แล้วกลับเข้าสู่เส้นชัยไม่ทันเวลาจะทำเช่นไร? . เขาจึงเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่พบเจออุปสรรคใดๆเลย ในที่สุดเขาก็เคลื่อนที่ไปบนผิวน้ำอย่างสงบ เรียกได้ว่าเป็นการเดินทางที่ยอดเยี่ยม . ในบางครั้งการใช้สมองก็ดีกว่าใช้กำลัง นักเรียนคนนี้แสดงให้เห็นถึงคำพูดนี้อย่างชัดเจน ผู้เข้าร่วมประเมินที่อยู่ระหว่างการประเมิน พวกเขาย่อมไม่สามารถเห็นถึงจุดนี้ แต่นักเรียนที่อยู่บนฝั่งจะไม่เห็นได้อย่างไร แม้ว่าชายคนนี้จะอ้อมไปไกล แต่เขาไม่เคยหยุด และยังคงซึมซับพลังงานชีวิตในทะเลสาบเทพสมุทรอยู่ตลอด ----------------------------------------------------------------------------------------- |
0 comments:
แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น