📃นิยาย ผนึกเทพบัลลังก์ราชัน1.5(Side Story) : บทที่ 32 ส่วนลึกของภูเขาอัสนีเงิน

📚 ผนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ ภาค1.5 : ตำนานเทพผู้พิทักษ์สวรรค์ (Side Story)

บทที่ 32 ส่วนลึกของภูเขาอัสนีเงิน

สถานที่ที่ฝ่ายตรงข้ามนัดหมายอยู่ในส่วนลึกของภูเขาอัสนีเงิน ในหุบเขาแห่งหนึ่ง ภูเขาอัสนีเงินใหญ่โตมาก ด้วยความเร็วในการบินของข้ายังต้องบินอยู่ในนั้นเป็นระยะเวลาหนึ่ง ถึงจะหาหุบเขานี้เจอได้ในที่สุด

รอบด้านเป็นหน้าผาชัน หุบเขาลึกซึ้ง รอบๆ มีคลื่นพลังเวทมนตร์อย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนจะมีค่ายกลเวทมนตร์กลายเป็นกำแพงกั้น แสงสายฟ้าที่ปรากฏเป็นระยะๆ ทำให้แสงบิดเบี้ยว มองไม่เห็นสภาพภายในหุบเขาได้ชัดเจน

ต้องเป็นที่นี่แน่นอน ฝ่ายตรงข้ามถึงกลับสามารถกระตุ้นค่ายกลเวทมนตร์เพื่อปิดล้อมหุบเขาขนาดใหญ่นี้ได้ ไม่ใช่ผู้ที่มีตัวตนธรรมดาจริงๆ!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ข้าก็ปรับอารมณ์ของตนเองเล็กน้อย พานางเฮปเบิร์นลงมา

เฮปเบิร์นหยิบคทาเวทมนตร์ของตนเองออกมา ช่วงสามเดือนที่ฝึกฝนอย่างหนักหน่วงนี้ ระดับหกของนางก็มั่นคงลงแล้ว และยังมีการยกระดับอีกด้วย ตอนนี้อย่างน้อยก็มีพลังระดับหกขั้นสามแล้ว

“ข้าคือออสติน กริฟฟิน มาตามนัดแล้ว!” ข้าตะโกนไปทางหุบเขาเสียงดัง ฝ่ายตรงข้ามในเมื่อได้เตรียมการและเตรียมพร้อมแล้ว การซ่อนตัวต่อไปก็ไม่มีความหมายอะไร

กำแพงเวทมนตร์ตรงหน้าไม่ได้เปิดออก ข้าตะโกนเสียงดังอีกครั้ง

ในขณะที่ข้าเริ่มรออย่างหมดความอดทน ทันใดนั้น เสียงทุ้มต่ำเสียงหนึ่งก็ดังมาจากในหุบเขานั้น

“ออสติน กริฟฟิน อยากจะเจอพ่อแม่ของเจ้า ก็จงทะลวงกำแพงเข้ามาเอง ดูซิว่าเจ้าจะมีปัญญาหรือไม่”

ความโกรธในใจทำให้ลมหายใจข้าหยาบกระด้างขึ้นในทันที “ได้!” ข้าพูดอย่างเย็นชา แล้วก็ส่งสัญญาณให้เฮปเบิร์นไปอยู่ข้างหลังข้า

ข้าค่อยๆ ยกแขนขึ้น หลับตาทั้งสองข้างลง ธาตุไฟอันร้อนแรงเริ่มรวมตัวกันตรงหน้าข้า แม้ว่าตอนที่รวบรวมธาตุไฟข้าจะพบว่าที่นี่นอกจากธาตุสายฟ้าแล้ว ธาตุชนิดอื่นๆ กลับมีน้อยอย่างเห็นได้ชัด

แล้วจะทำไม? ข้าคือออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่ ขอเพียงแค่มีธาตุอยู่ ธาตุก็จะถูกข้าควบคุม

ด้านหลังข้า เงาแสงสีแดงทองค่อยๆ ปรากฏขึ้น ข้าไม่จำเป็นต้องร่ายคาถา ข้าอยากจะร่ายเวทมนตร์อะไร ก็ร่ายได้โดยตรง

นั่นคือร่างของเทพอัคคี เพียงแต่ว่าเทพอัคคีนี้แตกต่างจากเทพอัคคีที่เฮปเบิร์นอัญเชิญมา ร่างของเทพอัคคีด้านหลังข้า ใบหน้าชัดเจน เหมือนกับข้าทุกประการ เพียงแต่ว่ามีผมสีแดง

นี่คือการประยุกต์ใช้ธาตุไฟของข้าเอง เหมือนกับที่คิเมร่าหกหัวแยกหัวออกมาหนึ่งหัว กลายเป็นรูปลักษณ์ของเทพอัคคี ต่อหน้าข้า ผู้ที่มีคุณสมบัติจะถูกเรียกว่าเทพก็มีเพียงข้าเท่านั้น

เทพอัคคีด้านหลังขยายใหญ่ขึ้นเมื่อเผชิญกับลม ทั้งภูเขาอัสนีเงิน และธาตุไฟที่อยู่ไกลออกไปจากภูเขาอัสนีเงินก็รวมตัวกันมาทางข้าอย่างต่อเนื่อง ที่เลือกใช้ธาตุไฟ ก็เพื่อเฮปเบิร์น ธาตุไฟที่เข้มข้นจะทำให้นางมีพลังที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น เมื่อร่ายเวทมนตร์ในภายหลังก็จะง่ายขึ้นด้วย

“ดัชนีเทพอัคคี!” ข้าตะโกนเสียงเย็น

เทพอัคคีที่สูงถึงยี่สิบเมตรด้านหลังข้าก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วชี้ไปหนึ่งนิ้ว การโจมตีเดี่ยวที่แข็งแกร่งระเบิดออกมา ชี้ไปที่โล่ป้องกันโดยตรง ส่งประกายเจิดจ้า

แต่ทว่า ค่ายกลเวทมนตร์สายฟ้านั้นก็พลันระเบิดแสงไฟฟ้าสีฟ้าม่วงออกมา ราวกับมีสายฟ้านับไม่ถ้วนรวมตัวกันมาทางนี้กลับผลักเทพอัคคีถอยหลังไปสองสามก้าว

ข้าอดที่จะตกใจไม่ได้ ต้องรู้ว่าเทพอัคคีที่ข้าอัญเชิญออกมา แตกต่างจากที่นักเวทสายธาตุไฟทั่วไปอัญเชิญออกมา ไม่เพียงแต่พลังจะแข็งแกร่งกว่า และธาตุไฟของข้ายังแฝงไปด้วยผลทำลายล้างที่แข็งแกร่งอีกด้วย

“เจ้าใช้เวทมนตร์ไฟแบบนี้ฆ่าลูกชายข้างั้นหรือ?” ในหุบเขา เสียงทุ้มต่ำก่อนหน้านี้เจือด้วยความเย็นชา

เป็นพ่อของชายหนุ่มคนนั้นหรือ? ในใจข้าพลันเย็นวาบ

ข้าไม่ได้พูดอะไร ออร์แซกับออเดรย์ยังอยู่ในมือเขา ในตอนนั้นการกระตุ้นเขาเป็นสิ่งที่ไม่ฉลาด

เทพอัคคีด้านหลังข้าพลันกระโดดขึ้น ร่างกายมหึมาขดตัวเป็นก้อน กลายเป็นลูกไฟสีแดงทองขนาดมหึมา พุ่งเข้าใส่กำแพงหุบเขา

ดาวตกเทพอัคคี!

นี่คือเวทมนตร์ที่ข้าสร้างขึ้นเอง เป็นเวทมนตร์ที่เดิมทีไม่มีอยู่ในเวทมนตร์สายธาตุไฟของโลกใบนี้ เพราะไม่มีใครสามารถอัญเชิญเทพอัคคีออกมาผ่านเวทมนตร์แล้ว ให้เทพอัคคีทำการเปลี่ยนแปลงและเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนเหล่านี้ได้ แต่ข้าทำได้!

ครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงนิ้วเดียว แต่เป็นการรวบรวมพลังทั้งหมดของเทพอัคคีมาระเบิดออกมา

ดัชนีเทพอัคคีคือเวทมนตร์ระดับเจ็ด ส่วนดาวตกเทพอัคคีของข้าคือเวทมนตร์ระดับแปดจุดสูงสุด เป็นเวทมนตร์สายธาตุไฟที่มีพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง บวกกับคุณสมบัติทำลายล้างของข้าเอง พลังทำลายล้างของมันเทียบได้กับเวทมนตร์ระดับเก้าธรรมดาแล้ว

ด้านบนของหุบเขาทั้งหมดกลายเป็นสีแดงทอง สายฟ้ากับเปลวไฟล้วนมีพลังระเบิดที่แข็งแกร่ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าภูเขาอัสนีเงินคือโลกของธาตุสายฟ้า ที่นี่ธาตุสายฟ้าจะได้เปรียบกว่า แต่ทว่าธาตุไฟของข้าก็ไม่ใช่ของง่ายๆ ดาวตกเทพอัคคีเพิ่มพลังทำลายล้างด้วยการระเบิด เป็นการโจมตีด้วยพลังงานล้วนๆ

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวนั้น ดังก้องไปทั่วทั้งภูเขาอัสนีเงิน ข้าไม่กลัวว่าทางฝั่งเมืองหลวงเจียหม่านจะพบเห็นการเปลี่ยนแปลงที่นี่ พบเห็นก็ดี นักเวทของหอคอยเวทมนตร์เมืองหลวงเจียหม่านต่อให้ไม่ช่วยข้า ก็คงจะไม่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามข้าสินะ

พลังทำลายล้างของดาวตกเทพอัคคีเห็นได้ชัดว่าเกินความคาดหมายของฝ่ายตรงข้าม เวทมนตร์ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ เทียบได้กับคาถาต้องห้ามแล้วกลับไม่ได้ร่ายคาถาเลยก็ระเบิดออกมา

ค่ายกลเวทมนตร์สายฟ้าพลันถูกข้าทลายเปิดช่องโหว่

ข้าใช้ธาตุไฟม้วนร่างเฮปเบิร์นขึ้นมา กระโดดเข้าไป พุ่งเข้าไปในช่องโหว่นั้นโดยตรง

ในวินาทีต่อมาที่เราพุ่งเข้าไป ค่ายกลเวทมนตร์สายฟ้าด้านบนก็ปิดลงแล้ว ข้ารู้สึกได้ทันทีว่าการเชื่อมต่อธาตุระหว่างตนเองกับโลกภายนอกอ่อนแอลง ในหุบเขานี้ นอกจากธาตุสายฟ้าแล้ว คลื่นพลังธาตุชนิดอื่นๆ ก็อ่อนแอมาก

กับดัก? แล้วจะทำไม?

ในหุบเขาไม่มีพืช มีแต่หินรูปร่างแปลกตา หินที่นี่มีสีเงินเข้มจางๆ ดูเหมือนจะเป็นโลหะชนิดพิเศษ ข้าพอจะเดาได้ว่าธาตุสายฟ้าที่นี่เข้มข้น น่าจะเกี่ยวข้องกับหินเหล่านี้

เสียงทุ้มต่ำก่อนหน้านี้ดังขึ้นอีกครั้ง: “ออสติน กริฟฟิน ถ้าเจ้าคิดว่าระเบิดเสียงดังแล้วจะดึงนักเวทของหอคอยเทวะมาได้ เช่นนั้นเจ้าก็คิดผิดแล้ว เพราะข้าได้บอกกับพวกเขาไว้แล้วว่าข้าจะมาทำการทดสอบเวทมนตร์ที่นี่”

ใจกลางหุบเขา ดาวหกแฉกสีฟ้าม่วงขนาดใหญ่ส่องประกายเจิดจ้า ในอากาศ ธาตุสายฟ้าจำนวนมากพุ่งไปยังทิศทางของดาวหกแฉกนั้น คลื่นพลังธาตุที่รุนแรงทำให้ทั้งหุบเขาสั่นสะเทือน กลิ่นอายที่รุนแรงนั้นทำให้ใจข้าพลันหนักอึ้ง

ระดับเก้า! ใช่แล้ว นั่นคือกลิ่นอายของเวทมนตร์ระดับเก้าอย่างแน่นอน

ดาวหกแฉกนั้นเห็นได้ชัดว่าเตรียมไว้แล้ว เมื่อมันส่องแสงออกมา จริงๆ แล้วก็กำลังกระตุ้นค่ายกลเวทมนตร์อยู่ ไม่ใช่แค่รวบรวมธาตุสายฟ้าที่ใหญ่โตกว่าภายในเท่านั้น แม้แต่ค่ายกลเวทมนตร์ที่ครอบคลุมหุบเขาก็เพราะดึงดูดธาตุสายฟ้าจำนวนมากมาทำให้แข็งแกร่งขึ้น ในตอนนี้ ที่นี่เหมือนกับกรงขังสายฟ้าขนาดใหญ่ ขังข้ากับเฮปเบิร์นไว้ข้างใน อยากจะหนีก็เป็นไปไม่ได้ เจาะจงข้าขนาดนี้ ช่างระมัดระวังจริงๆ

ใจกลางดาวหกแฉกนั้น ร่างหนึ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้น เมื่อข้ามองเห็นรูปลักษณ์ของเขาชัดเจน ในใจก็ยิ่งหนักอึ้งขึ้น

คนคนนี้ข้าย่อมไม่รู้จัก แต่ข้าก็เคยเห็นจริงๆ ในวันพระราชพิธีหลวงของเมืองหลวงเจียหม่านวันนั้น หกมหาเทพมนตราขึ้นสู่ฟ้าจากหอคอยเทวะ ดึงดูดธาตุต่างๆ มารวมไว้ที่หอคอยเทวะ

ผู้ที่อยู่ตำแหน่งใจกลาง ย่อมเป็นเทพมนตราระดับกึ่งเทพที่แข็งแกร่ง ผู้ที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้พิทักษ์ระเบียบแห่งมิติ เทพมนตราแห่งมิติถังหลิง และในตอนนี้ ผู้ที่ปรากฏตัวอยู่ใจกลางดาวหกแฉกสายฟ้านี้ คือเทพมนตราอีกองค์หนึ่งที่อยู่ข้างๆ ถังหลิง ใกล้ชิดนางที่สุด

เขาสูงประมาณหนึ่งเมตรเก้าสิบเซนติเมตร แม้ว่าจะอายุมากแล้ว แต่ก็ยังคงเห็นได้ว่าหน้าตาหล่อเหลา ท่ามกลางการล้อมรอบของธาตุสายฟ้า กลิ่นอายของเขาทั้งคนแข็งแกร่งเป็นพิเศษ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาก็คือหนึ่งในหกมหาเทพมนตรา แม้ว่าข้าจะไม่รู้จักชื่อของเขา แต่เขาสามารถยืนอยู่ตำแหน่งที่ใกล้ถังหลิงที่สุดได้ พลังย่อมต้องติดอันดับต้นๆ ในบรรดาหกมหาเทพมนตรา

ป.ล. :

นิยายภาคแยกของผู้แต่งถังเจียซานเส่า วางขายรูปแบบหนังสือจำนวน 1เล่ม(จบ)

↩ ตอนก่อนหน้า หน้าแรก/สารบัญ ตอนต่อไป ↪