📃นิยาย ผนึกเทพบัลลังก์ราชัน1.5(Side Story) : บทที่ 33 เทพสายฟ้า อีกวาอิน

📚 ผนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ ภาค1.5 : ตำนานเทพผู้พิทักษ์สวรรค์ (Side Story)

บทที่ 33 เทพสายฟ้า อีกวาอิน

ข้าไม่เคยคาดคิดเลยว่า ชายหนุ่มที่ข้าฆ่าโดยไม่ได้ตั้งใจในร้านอาหารนั้น ที่แท้ก็เป็นลูกชายของเทพมนตราคนหนึ่ง ตอนนั้นบนร่างของชายหนุ่มคนนั้นไม่มีคลื่นพลังเวทมนตร์เลยแม้แต่น้อย!

แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้ว

ข้าพานางเฮปเบิร์นค่อยๆ ลงมา ถึงพื้นหุบเขา ธาตุสายฟ้าในหุบเขายิ่งเข้มข้นขึ้น ถึงกับมีแสงไฟฟ้าส่องประกายในอากาศ

“พ่อแม่ข้าล่ะ?” ข้าถามเขาเสียงดัง

“พาออกมา” เทพสายฟ้ากล่าวอย่างเย็นชา

ในถ้ำแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากด้านหลังเขา มีคนสิบกว่าคนเดินออกมา ส่วนใหญ่แล้วเป็นนักรบที่สวมชุดเกราะที่มีลวดลายเวทมนตร์ ระหว่างพวกเขามีคนสองคนถูกหนีบอยู่

คนสองคนนั้นดูโทรมไปหมด ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยเลือด กลิ่นอายก็อ่อนแออย่างยิ่ง ดูเหมือนจะใกล้ตายได้ทุกเมื่อ ที่ทำให้ข้าโกรธจนแทบจะถลนออกมาคือ ร่างกายของพวกเขาไม่สมบูรณ์แล้ว

จากกลิ่นอายของสายเลือด ข้ามองออกในแวบเดียวว่านั่นคือออร์แซกับออเดรย์! ขาทั้งสองข้างของออร์แซหายไปแล้ว หายไปตั้งแต่สะโพก ส่วนแขนข้างหนึ่งของออเดรย์ก็หายไปแล้ว ที่ทำให้ข้าเจ็บปวดจนตัวสั่นไปทั้งตัวคือ บนร่างของออเดรย์ไม่มีเสื้อผ้า

“เจ้าคนสารเลว!” ข้าอดกลั้นต่อไปไม่ได้แล้ว กระโดดพุ่งออกไป ในตอนนี้ ในใจข้าเต็มไปด้วยจิตสังหาร สิ่งเดียวที่อยากจะทำ คือฆ่าเจ้าคนสารเลวเหล่านี้ให้หมด

“ละครดีๆ เพิ่งจะเริ่ม จะรีบไปไหน” ธาตุสายฟ้าที่เข้มข้นพลันรวมตัวกัน กลายเป็นกำแพงสายฟ้าขนาดมหึมาขวางอยู่ตรงหน้าข้า

ธาตุไฟอันร้อนแรงระเบิดออกมาจากร่างข้าในทันที ในตอนนี้ ข้าคือเทพอัคคี

“ตูม—”

การปะทะกันอย่างรุนแรง คลื่นพลังธาตุที่รุนแรงทำให้ธาตุในหุบเขายิ่งบ้าคลั่งขึ้น แต่ข้าก็ยังคงไม่สามารถพุ่งผ่านไปได้ ธาตุสายฟ้าที่นี่เข้มข้นเกินไป ธาตุชนิดอื่นๆ กลับน้อยจนน่าสงสาร ส่วนข้าที่เผชิญหน้าอยู่คือเทพมนตราสายธาตุสายฟ้าคนหนึ่ง เขาอยู่ในถิ่นของตนเอง พลังที่สามารถแสดงออกมาได้ยิ่งน่าสะพรึงกลัว

ข้ากระเด็นกลับมา คลื่นพลังธาตุรอบกายอ่อนแอลงอย่างเห็นได้ชัด เพราะธาตุไฟถูกธาตุสายฟ้าขับไล่ออกไป ไม่ใช่แค่รอบกายข้าที่เป็นแบบนี้ ทั้งหุบเขาก็เป็นเช่นเดียวกัน

สีหน้าของเทพสายฟ้าดูเหี้ยมโหด: “เจ็บปวดไหม เสียใจไหม แต่เจ้าเคยคิดไหมว่าตอนที่ข้ารู้ว่าลูกชายเกิดเรื่อง ข้าจะเจ็บปวดและเสียใจแค่ไหน เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเพื่อที่จะมีลูกชายคนนี้ ต้องแลกกับอะไรบ้าง ข้าถึงกับไม่กล้าให้เขาฝึกเวทมนตร์ ก็เพื่อที่จะซ่อนตัวตนของเขาไว้ ข้ากำลังรอ รอให้ยายแก่คนนั้นตายไป ขอเพียงแค่นางตาย ลูกชายข้าก็จะสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ได้ กลายเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ แม้ว่าเขาจะพลาดโอกาสในการฝึกเวทมนตร์ไปแล้ว แต่ขอเพียงแค่เขาให้กำเนิดหลานชายให้ข้าอีกคน ข้าย่อมจะสามารถในชั่วชีวิตนี้บ่มเพาะหลานชายขึ้นมาได้ ทำให้สายเลือดของราชวงศ์ปกครองจักรวรรดิซือม่านได้อย่างแท้จริง แต่ทั้งหมดนี้ กลับถูกเจ้าทำลายลงในมือเจ้า เจ้าถึงกับฆ่าลูกชายข้า เจ้าถึงกับฆ่าเขา!”

เทพสายฟ้าตะโกนใส่ข้าอย่างบ้าคลั่ง เหมือนคนเสียสติ

ข้ากำลังจะพุ่งเข้าไปอีกครั้ง ในสถานการณ์เช่นนี้ ข้าอดกลั้นต่อไปไม่ได้แล้ว ข้าต้องช่วยออร์แซกับออเดรย์กลับมา

“ออสติน!” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น ข้าหยุดฝีเท้าชั่วคราว หันกลับไปมอง

เฮปเบิร์นวิ่งมาอยู่ข้างๆ ข้าแล้ว เสียงสั่นเทาพูดว่า “ฉันรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร”

“เขาเป็นใคร?” ตอนที่ข้าเอ่ยปากพูด ข้าถึงได้พบว่าเสียงของตนเองแหบแห้งไปบ้าง

“เขาคือเทพมนตราอันดับหกของหอคอยเทวะ เทพสายฟ้า อีกวาอิน และยังเป็นจักรพรรดิองค์ปัจจุบันของจักรวรรดิซือม่าน พระบิดาของเจ้าหญิงอีน่า”

แม้ว่าข้าจะไม่มีความสนใจในราชวงศ์ของจักรวรรดิซือม่านและเทพมนตราเหล่านั้น แต่เกี่ยวกับสถานการณ์โดยรวมของหอคอยเทวะก็ยังพอจะรู้บ้าง

จักรวรรดิซือม่านเมื่อเทียบกับอีกสองจักรวรรดิใหญ่แล้วค่อนข้างอ่อนแอ ทั้งประเทศส่วนใหญ่แล้วจะถูกหอคอยเทวะจัดการ เจ้าหอหอคอยเทวะ และยังเป็นเทพมนตราที่แข็งแกร่งที่สุด ในประเทศจึงเป็นผู้ที่มีอำนาจและสิทธิ์ในการพูดมากที่สุด

จักรพรรดอีกวาอิน แห่งจักรวรรดิซือม่านรุ่นนี้ ปลุกพรสวรรค์ธาตุสายฟ้าตั้งแต่เด็ก กลายเป็นนักเวทสายสายฟ้าคนหนึ่ง เดิมทีพรสวรรค์ของเขาไม่ได้ดีมาก แต่เพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้น เขาในวัยหนุ่มได้กลายเป็นผู้รับใช้ของนักเวทที่แข็งแกร่งคนหนึ่ง จึงได้ยกระดับพลังของตนเอง และด้วยความช่วยเหลือของนักเวทคนนั้นก็ยกระดับขึ้นทีละขั้น อาศัยทรัพยากรจำนวนมากที่ทุ่มเทให้ ในที่สุดก็สามารถก้าวเข้าสู่ขอบเขตของเทพมนตราได้อย่างยากลำบาก แต่เขาอย่างไรเสียก็พรสวรรค์ไม่เพียงพอ หลังจากกลายเป็นเทพมนตราแล้ว ก็ถูกมองว่าเป็นเทพมนตราที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาเทพมนตราทั้งเก้าของจักรวรรดิ

ทั้งเป็นจักรพรรดิ ทั้งเป็นเทพมนตรา นี่เดิมทีก็ถึงจุดสูงสุดแล้ว แต่ทว่านักเวทที่เขาติดตามกลับเป็นเทพมนตราที่แข็งแกร่งยิ่งกว่า ดังนั้นต่อให้เขาเป็นเทพมนตราแล้ว สำหรับเรื่องราวใหญ่ๆ ของประเทศก็ยังคงไม่มีสิทธิ์ในการพูดแม้แต่น้อย และภรรยาของเขา ก็คือเทพมนตราที่แข็งแกร่งที่สุดของจักรวรรดิซือม่าน ผู้ที่มีระดับกึ่งเทพ พลังวิญญาณภายในอย่างน้อยเกินเก้าแสน ว่ากันว่าทะลุหนึ่งล้านไปแล้ว ผู้พิทักษ์ระเบียบแห่งมิติ เทพมนตราแห่งมิติถังหลิง

อีน่าไม่ใช่ลูกของเขากับถังหลิง ในฐานะเทพมนตราแห่งมิติที่แข็งแกร่ง อายุของถังหลิงจริงๆ แล้วแก่กว่าอีกวาอินมาก ประกอบกับร่างกายที่เป็นธาตุไปแล้ว ก็ไม่สามารถมีบุตรได้อีกแล้ว อีน่าคือลูกที่อีกวาอินมีกับสาวใช้คนหนึ่งภายใต้การอนุญาตพิเศษของถังหลิง แต่หลังจากที่สาวใช้คนนั้นคลอดลูกแล้ว ก็ถูกถังหลิงฆ่า

ต่อมาอีน่าเพราะพรสวรรค์ทางเวทมนตร์โดดเด่น ถึงได้ถูกถังหลิงรับเป็นศิษย์อย่างเสียไม่ได้ จึงได้อยู่ข้างๆ ถังหลิง เพื่อประโยชน์ของประเทศ ถังหลิงถึงกับไม่ลังเลที่จะปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งรัก และสำหรับทั้งหมดนี้ อีกวาอินก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขัดขวาง

ที่ถังหลิงอนุญาตให้อีน่าเกิด ก็เพื่อในอนาคตจะมีคนสามารถสืบทอดราชบัลลังก์ของจักรวรรดิซือม่านได้ต่อไป กลายเป็นหุ่นเชิดของหอคอยเทวะ

จากคำพูดของอีกวาอินเมื่อครู่นี้ ข้าพอจะเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ชายหนุ่มที่ข้าฆ่าไปนั้นกลับเป็นลูกนอกสมรสของอีกวาอิน และยังเป็นผู้ที่จะสืบทอดราชบัลลังก์ในสายตาเขาอีกด้วย อีกวาอินเพราะตนเองก็เป็นเทพมนตรา ประกอบกับอายุน้อยกว่าถังหลิง เขากำลังรอให้ถังหลิงแก่ตาย แล้วค่อยหาวิธีให้ลูกชายของตนเองสืบทอดราชบัลลังก์ จากนั้นภายใต้การช่วยเหลือของตนเอง ในอนาคตก็จะมีทายาทที่สามารถควบคุมอำนาจของจักรวรรดิได้อย่างแท้จริง

และทั้งหมดนี้ ก็เพราะการตายของลูกนอกสมรสจึงได้มลายหายไป ดังนั้นเขาถึงได้เกลียดข้าถึงเพียงนี้ ถึงได้จับตัวออเดรย์กับออร์แซมา

ข้าไม่เคยคิดเลยจริงๆ ว่าชายหนุ่มที่ข้าฆ่าโดยไม่ได้ตั้งใจถึงกลับยังมีประวัติที่ซับซ้อนขนาดนี้ แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้ว

ต่อให้เป็นเทพมนตราที่อ่อนแอที่สุด ก็ยังคงเป็นเทพมนตรา ยิ่งไปกว่านั้น หุบเขานี้คือเขาที่เตรียมไว้แล้ว ก็เพื่อที่จะฆ่าข้า เขาระมัดระวังมาก เพราะข้าก่อนหน้านี้เอาชนะตี้หลัวเทียนได้ ดังนั้นเขาถึงได้เตรียมกับดักฟ้าดินเช่นนี้รอข้ามา เกรงว่าตอนที่ข้าเพิ่งจะกลับมาถึงเมืองตี้หรง เขาก็รู้แล้ว

“คนที่ฆ่าลูกชายเจ้าคือข้า ไม่เกี่ยวกับพ่อแม่ข้า เจ้าปล่อยพวกเขาไป ข้าจะยอมให้เจ้าจัดการ” ในตอนนี้ข้าสงบลงมากแล้ว

ทหารที่อยู่ข้างๆ อีกวาอินเหล่านั้น ล้วนเป็นเพียงนักรบที่มีพลังถึงระดับเจ็ดแปดเท่านั้น การที่จะจัดการกับพวกเขา ง่ายดายอย่างยิ่ง แต่ต่อหน้าเทพมนตราคนหนึ่ง การที่จะช่วยออร์แซกับออเดรย์ไปโดยตรงเป็นไปไม่ได้

“ทำไม? ทำไมถึงฆ่าลูกชายข้า? เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเพื่อที่จะมีลูกคนนี้ต้องแลกกับอะไรบ้าง ข้าไม่กล้าให้เขาฝึกเวทมนตร์ หรือแม้กระทั่งไม่กล้าจัดหาผู้คุ้มกันที่แข็งแกร่งให้เขา ก็เพราะกลัวว่าจะมีคนสงสัยในที่มาของเขา ข้าถึงกับได้เจอเขาเพียงครั้งเดียวตอนที่เขาเกิด เพื่อที่จะรักษาสายเลือดนี้ไว้ ข้าต้องแลกกับอะไรบ้าง? ตอนนี้ข้า เป็นเทพมนตราแล้ว ร่างกายก็หลอมรวมกับธาตุอย่างสมบูรณ์แล้ว ไม่สามารถมีทายาทได้อีกแล้ว และลูกสาวข้าก็ถูกยายแม่มดเฒ่านั่นสั่งให้ปลูกเมล็ดพันธุ์แห่งรักกับเจ้าชายแห่งจักรวรรดิออสมัน ข้าไม่มีทายาทสายตรงที่จะสืบทอดราชบัลลังก์ของข้าแล้ว”

ป.ล. :

นิยายภาคแยกของผู้แต่งถังเจียซานเส่า วางขายรูปแบบหนังสือจำนวน 1เล่ม(จบ)

↩ ตอนก่อนหน้า หน้าแรก/สารบัญ ตอนต่อไป ↪