📃นิยาย ผนึกเทพบัลลังก์ราชัน1.5(Side Story) : บทที่ 5 เลือกอาจารย์?

📚 ผนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ ภาค1.5 : ตำนานเทพผู้พิทักษ์สวรรค์ (Side Story)

บทที่ 5 เลือกอาจารย์?

ทำไม? ทำไมมนุษย์ทุกคนถึงชอบหยิกแก้มข้า แก้มข้าไปทำอะไรให้พวกเจ้า?

ข้าปัดมือเขาออกด้วยความรังเกียจเล็กน้อย แล้วพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “คืนเสื้อผ้าข้ามา เจ้าพวกคนแก่”

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เมื่อข้าพูดประโยคนี้จบ สีหน้าของเจ้าพวกคนแก่เหล่านี้ดูเหมือนจะแข็งทื่อไปชั่วขณะ

ข้านับดูแล้ว มีคนแก่... อืม นักเวทแบบนี้อยู่สิบสองคน ดูจากชุดคลุมยาวที่มีลวดลายแสงบนตัวของแต่ละคนแล้ว น่าจะเป็นนักเวท

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำสะบัดข้อมือเล็กน้อย ชุดคลุมสีดำตัวใหญ่ก็ตกลงบนร่างข้า แม้จะไม่พอดีตัว แต่ก็สบายดี แม้แต่ธาตุมืดที่ล้อมรอบกายข้าก็ยังถูกมันดูดซับเข้าไป

“เดี๋ยวก่อน!” ในขณะนั้น ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงก็เข้ามาใกล้ “ซีตี๋ เขาเป็นคนของสายธาตุไฟของข้า ข้าสัมผัสได้ว่าคลื่นพลังธาตุไฟบนตัวเขานั้นบริสุทธิ์อย่างยิ่ง”

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำพลันเบิกตาโต แสงสีเขียวในดวงตายิ่งชัดเจนขึ้น “เหลวไหล! เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของบุตรแห่งความมืดบนตัวเขา เขาจะต้องกลายเป็นนักเวทแห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน ธาตุไฟของพวกเจ้านับเป็นอะไรได้? จะมาเทียบกับธาตุมืดของพวกเราได้หรือ? ไปไกลๆ เลยไป”

ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงโกรธจัด บนร่างพลันสว่างวาบขึ้น นั่นคือสีแดงทองอันร้อนแรง บวกกับร่างกายอ้วนกลมของเขาแล้ว ดูคล้ายกับลูกไฟอยู่บ้าง

“เจ้าสิเหลวไหล! ดูสภาพของเจ้าที่ไม่ใช่คน ไม่ใช่ผีสิ ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าธาตุมืดของพวกเจ้าน่ะขยะแขยงและสกปรกแค่ไหน”

“เจ้าอยากตายหรือ?” แววตาของชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำดูเย็นชาลงเล็กน้อย ทันใดนั้น แสงสว่างโดยรอบดูเหมือนจะมืดลง ข้ายังรู้สึกได้ว่าจุดแสงสีต่างๆ ในอากาศกำลังสั่นสะเทือนเล็กน้อย อืม ดูเหมือนว่าชายชราผอมแห้งคนนี้จะแข็งแกร่งกว่าหน่อย

ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงดูเหมือนจะตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่ก็ยังคงพูดอย่างโกรธเคืองว่า “ข้าเสนอให้คณะผู้อาวุโสทั้งหมดลงมติตัดสินร่วมกัน”

“ข้าไม่เห็นด้วย” ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำพูดขึ้นทันที

“เอาล่ะน่า ต่อหน้าเด็ก ยังจะทำตัวน่าอายอีกหรือ?” ในขณะนั้นเอง เสียงเคร่งขรึมเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

ข้ามองตามเสียงไป นั่นคือชายชราที่สวมชุดคลุมสีขาวร่างสูงใหญ่ กลิ่นอายบนตัวเขาดูเหมือนจะเป็นชนิดที่ต่อต้านข้าก่อนหน้านี้ ธาตุแสงสินะ ใช่แล้ว คือแสง!

ทันทีที่เขาเอ่ยปาก ชายชราคนอื่นๆ โดยรอบต่างก็โค้งคำนับไปทางเขาเล็กน้อยโดยธรรมชาติ มีเพียงชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำเท่านั้นที่ยังคงเชิดคออยู่ ร่างกายผอมแห้งยิ่งดูเหมือนซอมบี้เข้าไปใหญ่

ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงเมื่อเสนอให้ลงมติร่วมกัน คงจะมั่นใจว่าจะชนะสินะ ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำคนนี้ดูแล้วมนุษยสัมพันธ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาคือความมืด ส่วนชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวที่ดูแข็งแกร่งที่สุดคือแสงสว่าง ดูแล้วก็รู้ว่าจะไม่พูดเข้าข้างเขา

“เจ้าพวกคนแก่ทั้งหลาย ควรจะให้ข้าพูดอะไรบ้างได้หรือไม่” ข้าอดที่จะพูดขึ้นมาไม่ได้

“ห้ามพูดจาหยาบคาย” ชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ทันใดนั้น ข้าก็รู้สึกว่าตัวเองพูดไม่ได้แล้ว

“ให้เขาพูด” ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำโบกมือ ข้าก็กลับมาพูดได้อีกครั้ง

“พวกท่านกำลังเถียงกันว่าใครจะสอนข้าใช่หรือไม่?” ข้าถาม

ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงพยักหน้า

ข้ากล่าวว่า “เช่นนั้นพวกท่านก็สอนข้าคนละอย่าง ดูว่าอันไหนข้าสามารถเข้าใจได้มากกว่า ก็จะเรียนกับคนนั้น”

ขณะที่พูด ข้าก็ลุกขึ้นจากพื้น ร่างของข้าที่คลุมด้วยชุดคลุมสีดำ เมื่อยืนขึ้น ข้าก็ประหลาดใจที่พบว่าตนเองน่าจะสูงขึ้น และยังสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดด้วย

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำคนนั้นน่าจะสูงเกินหนึ่งเมตรแปดสิบเซนติเมตร พอๆ กับออร์แซ กริฟฟิน แต่ตอนนี้ข้าสูงถึงหน้าอกของเขาแล้ว เดิมทีข้าน่าจะสูงแค่ช่วงท้องของออร์แซ กริฟฟินเท่านั้น การปลุกพลังเวทมนตร์ยังทำให้ตัวสูงขึ้นได้ด้วยหรือ? นี่ก็น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของการวิวัฒนาการสินะ ไม่เลว

ข้ากำหมัดแน่น อืม ดูเหมือนจะมีแรงมากขึ้นแล้ว

“ได้!” ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำตอบตกลงเป็นคนแรก

ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงลังเลเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้า “ข้าก็ว่าได้”

ชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวมองดูพวกเขา ในที่สุดก็พยักหน้าแล้วกล่าวว่า “พวกเจ้าจงใช้เวทมนตร์สื่อสารทางจิต สอนเขาทีละคน คนละห้านาที โดยให้หัวข้อเป็นการรวบรวมธาตุ ในท้ายที่สุด ธาตุชนิดใดที่เขารวบรวมได้ดีกว่า เขาก็เหมาะสมกับสายนั้นมากกว่า”

“ข้าก่อน” ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงพูดอย่างไม่ลังเล

จากนั้นข้าก็รู้สึกว่าน้ำเสียงของเขาดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเล็กน้อย มีความรู้สึกที่ทำให้จิตสำนึกของข้าสั่นสะเทือนเพิ่มขึ้นมา นี่เขากำลังใช้จิตสำนึกของตนเองมาปะทะกับจิตสำนึกของข้างั้นหรือ?

มนุษย์ที่ต่ำต้อย กล้าดีอย่างไรมาแตะต้องจิตสำนึกของออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่? หากไม่ใช่เพราะข้าถูกผู้สร้างผนึกไว้ก่อนหน้านี้ ข้าคงทำให้จิตสำนึกของเขาสลายไปในพริบตาแล้ว ตอนนี้ อืม ฟังดูหน่อยก็ได้

“เจ้าหนู เดี๋ยวเจ้าจงหลับตาทำสมาธิ ไปรับรู้ถึงการดำรงอยู่ของธาตุสีแดง แล้วชี้นำตามวิธีที่ข้าบอก ในท้ายที่สุดให้รวบรวมไว้บนฝ่ามือของเจ้า” เขาพร่ำพูดอยู่นานสองนาน ข้าทนได้

จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำ ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำพูดคล้ายๆ กับชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดง อย่างไรก็ตาม เขาก็พร่ำพูดไม่หยุด แล้วเขายังบอกข้าอีกว่า การรวบรวมธาตุมืดจะยากกว่าธาตุอื่นๆ เล็กน้อย ให้ข้าตอนที่รวบรวมธาตุไฟให้ออมมือไว้หน่อย อย่าใช้สุดกำลัง รอตอนที่รวบรวมธาตุมืดค่อยใช้สุดกำลัง ช่างเป็นชายชราที่เจ้าเล่ห์จริงๆ!

“เจ้าหนู เจ้าเข้าใจดีแล้วหรือยัง?”

ข้าพยักหน้า

เส้นทางการชี้นำอะไรพวกนั้นที่พวกเขาสอน ข้าไม่ได้จำเลยสักอย่าง ยังมีอะไรที่ต้องภาวนาคาถาในใจอีก ไร้สาระสิ้นดี มีอะไรให้ต้องทำความเข้าใจด้วย?

“เช่นนั้นเจ้าก็เริ่มได้เลย จะเลือกอันไหนก่อนก็ได้” ชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวกล่าว

มุมปากข้ากระตุกเล็กน้อย ฝืนกลั้นไม่ให้ตนเองแสดงสีหน้าดูแคลนออกมา ข้ายื่นมือทั้งสองข้างออกไปด้านข้างลำตัว

“เดี๋ยวก่อน ถอดชุดคลุมออกก่อน” ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงพูดขึ้นมาทันที

ยังไม่ทันที่ข้าจะได้ทันตั้งตัว ชุดคลุมสีดำบนร่างข้าก็ปลิวหายไปแล้ว

ข้าโกรธจัด เจ้าพวกคนแก่ที่น่ารังเกียจ...

มือซ้ายคือความมืด มือขวาคือเปลวเพลิง กลุ่มแสงสองกลุ่มปรากฏขึ้นพร้อมกัน และยังมีขนาดเท่ากันทุกประการ

“จิตเดียวสองทาง ควบคุมธาตุคู่” ไม่รู้ว่าใครอุทานขึ้นมา

นี่มันยากนักหรือ? ข้าคิดอย่างดูแคลน คาถาบ้าบออะไรกัน ออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่เพียงแค่ขยับความคิด ธาตุเหล่านี้ก็ต้องเชื่อฟังอย่างว่าง่าย ไม่ว่าจะเป็นธาตุอะไร เดิมทีก็ถูกเจ้าคนสารเลวนั่นสร้างขึ้นมา ในฐานะด้านตรงข้ามที่เป็นหนึ่งเดียวสองกำเนิดกับเขา ต่อให้ข้าจะด้อยกว่าเขา การควบคุมของเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ยังต้องลำบากอีกหรือ? ล้อกันเล่นรึ?

แต่การปลดปล่อยธาตุสองชนิดออกมาพร้อมกัน ทำให้ข้าสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของตนเองหลังจากวิวัฒนาการอย่างชัดเจน ข้าแข็งแกร่งขึ้นแล้ว ความรู้สึกเช่นนี้ดีมากจริงๆ และยังพิสูจน์ได้ว่าเส้นทางที่ข้าเลือกนั้นถูกต้อง

“ต้องทำการทดสอบพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดให้เขา” สีหน้าของชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวดูเคร่งขรึมขึ้น

“เอาเสื้อผ้ามาให้ข้า” เพื่อที่จะไม่ถูกห้ามพูดอีก ข้าจึงไม่ได้เอ่ยคำเรียกพวกเขาออกมาอีก ข้าจะทนไปก่อน!

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำมองข้าด้วยสีหน้าตื่นเต้น แล้วกล่าวว่า “เป็นที่ทราบกันดีว่าการรวบรวมธาตุมืดนั้นยากกว่าธาตุอื่นๆ ในฐานะผู้เริ่มต้น เขากลับสามารถรวบรวมธาตุมืดได้มากเท่ากับธาตุไฟ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาย่อมเหมาะสมที่จะเป็นนักเวทแห่งความมืดมากกว่า”

ชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวไม่แสดงความเห็น: “วิธีที่แม่นยำที่สุดคือการทดสอบพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิด แล้วค่อยตัดสินใจอีกที”

ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดงในตอนนั้นได้หยิบลูกแก้วคริสตัลลูกหนึ่งออกมาแล้ว ยื่นให้ข้า แล้วพูดอย่างร้อนรนว่า “ใส่ธาตุไฟของเจ้าเข้าไปในลูกแก้วคริสตัล”

ข้าเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แล้วใส่ธาตุไฟที่รวบรวมไว้เข้าไปในลูกแก้วคริสตัล จากนั้น “เพล้ง” เสียงหนึ่งดังขึ้น ลูกแก้วคริสตัลสีแดงก็แตกละเอียด!

เงียบกริบ พวกเขาทุกคนเงียบกริบ ดูเหมือนจะตกใจกับออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำยื่นลูกแก้วคริสตัลลูกหนึ่งให้ข้าอย่างเงียบๆ เสียงของเขาดังขึ้นในหัวข้า “ต่อให้ต้องบีบให้แตก ก็ต้องแตก”

“เพล้ง!” ลูกแก้วคริสตัลสีดำก็แตกละเอียดเช่นกัน

“วูม—” ม่านแสงสีขาวขนาดใหญ่ดูเหมือนจะครอบคลุมโลกทั้งใบไว้ในชั่วพริบตาต่อมา

ชายชราทุกคนต่างก็จ้องมองข้าด้วยสายตาละโมบ

ข้าพลันตระหนักว่าตนเองดูเหมือนจะแสดงออกมากเกินไปหน่อย พวกเขาคงไม่มีความคิดไม่ดีกับข้าหรอกนะ?

“ร่างเทพ!” น้ำเสียงที่เคยเคร่งขรึมของชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวในขณะนี้กลับสั่นเทาเล็กน้อย

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำ ชายชราอ้วนในชุดคลุมสีแดง สั่นยิ่งกว่าเขาเสียอีก

ร่างเทพ? หากผู้สร้างคือเทพ เช่นนั้นแล้ว ข้าย่อมเป็นเทพเช่นกัน อืม เทพแห่งการทำลายล้าง!

ชายชราสูงใหญ่ในชุดคลุมสีขาวสงบลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวดมากว่า “วันนี้ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ห้ามผู้ใดนำไปพูดข้างนอกเด็ดขาด ปิดเป็นความลับอย่างเข้มงวด!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาหยุดไปชั่วครู่ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำลงเล็กน้อยว่า “เขา จะเป็นความหวังในการผงาดขึ้นของเมืองตี้หรง พวกเจ้าเข้าใจความหมายของข้าหรือไม่?”

ป.ล. :

นิยายภาคแยกของผู้แต่งถังเจียซานเส่า วางขายรูปแบบหนังสือจำนวน 1เล่ม(จบ)

↩ ตอนก่อนหน้า หน้าแรก/สารบัญ ตอนต่อไป ↪