📃นิยาย ผนึกเทพบัลลังก์ราชัน1.5(Side Story) : บทที่ 8 การแก้แค้นเฮปเบิร์น

📚 ผนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ ภาค1.5 : ตำนานเทพผู้พิทักษ์สวรรค์ (Side Story)

บทที่ 8 การแก้แค้นเฮปเบิร์น

“ข้าต้องการนักเวทฝึกหัดคนหนึ่ง คอยดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของข้า ข้ายังเป็นเด็กอยู่” ข้าพูดกับชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำ

สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากผ่านการชำระล้างด้วยน้ำลายและน้ำตาในท้ายที่สุด ข้าก็ได้มาถึงหอคอยเวทมนตร์อีกครั้ง ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำพาข้าไปยังสถานที่ที่ดูน่าขนลุกโดยตรง ว่ากันว่านี่คือสถานที่ฝึกฝนของเขา—วิหารเวทมนตร์ธาตุมืด

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “เจ้ายังไม่เรียกอาจารย์สักคำ ก็มาตั้งเงื่อนไขกับข้าแล้วหรือ?”

ให้ออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่เรียกอาจารย์งั้นรึ? เจ้าไหวรึเปล่า? ข้าเรียกเจ้าว่าอาจารย์ ก็หมายความว่าเจ้าสูงกว่าผู้สร้างไปอีกรุ่นหนึ่งมิใช่หรือ? ก็ดีเหมือนกัน ข้าจะสร้างท่านอาให้ผู้สร้างสักคน

“ท่านอาจารย์” ข้ายิ้มให้เขา

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำพลันสั่นสะท้านขึ้นมา ดูเหมือนเขาจะรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง?

แต่เขาก็กลับมาทำหน้าเคร่งขรึมอย่างรวดเร็ว “ออสติน เจ้ารู้หรือไม่ว่า เรื่องนักเวทฝึกหัดนี้ เจ้าอาจจะต้องรอบคอบหน่อย”

“ทำไมหรือขอรับ?” ข้าสงสัย

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำกล่าวว่า “เจ้าคือร่างเทพ นี่หมายความว่าพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดของเจ้ามีเป็นร้อยจุด นี่ในโลกของนักเวททั้งหมด ก็ถือว่าหายากอย่างยิ่ง หรืออาจจะกล่าวได้ว่าเป็นพรสวรรค์ระดับสุดยอดที่ไม่มีใครเทียบได้ และในฐานะผู้รับใช้ของเจ้า ย่อมต้องทำพันธสัญญาผู้รับใช้กับเจ้า หากเป็นเช่นนั้น อีกฝ่ายจะสามารถได้รับความช่วยเหลือด้านพรสวรรค์อย่างมหาศาลจากเจ้าได้ เช่น หากพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดของเขาคือยี่สิบ และของเจ้าคือหนึ่งร้อย เช่นนั้นแล้ว หลังจากทำพันธสัญญากับเจ้า พรสวรรค์ของเขาก็จะกลายเป็นหนึ่งร้อยลบยี่สิบหารสอง แล้วบวกกับยี่สิบเดิมของเขา กลายเป็นหกสิบ กลายเป็นอัจฉริยะทางเวทมนตร์ ซึ่งจะเปิดเผยค่าพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดของเจ้าอย่างแน่นอน ในขณะเดียวกัน เขาก็จะได้รับประโยชน์มหาศาล และในหอคอยเวทมนตร์ของเรา คนที่เต็มใจจะเป็นผู้รับใช้เช่นนี้มีอยู่ไม่รู้เท่าไหร่ สายธาตุมืดที่ข้าควบคุม และสายธาตุไฟของเจ้าเฒ่าจู้หรงนั่น คนที่เต็มใจจะทำพันธสัญญากับเจ้าในด้านนี้ เกรงว่าจะเป็นนักเวทระดับต่ำทั้งหมดที่มีพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดต่ำกว่าเจ็ดสิบ เจ้าจะเลือกอย่างไร?”

“ยังมีประโยชน์แบบนี้ด้วยหรือ?” ข้ามองเขาอย่างประหลาดใจ

“ใช่ หากเจ้าเต็มใจ ข้าสามารถหานักเวทฝึกหัดและเตรียมนักเวททั้งหมดที่ตรงตามเงื่อนไขมาให้เจ้าเลือกได้ตามใจชอบ” ดวงตาของชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำมีประกายเล็กน้อย

“ไม่ต้องแล้ว ข้ามีคนเลือกไว้แล้ว” ข้ายิ้ม เพราะข้าดีใจเล็กน้อย

“เจ้ามีคนเลือกไว้แล้ว? เรื่องนี้ต้องรอบคอบนะออสติน เจ้าต้องรู้ว่า แม้ว่านักเวทฝึกหัดจะทำพันธสัญญาผู้รับใช้กับเจ้า แต่โดยทั่วไปแล้ว พันธสัญญามีอายุเพียงห้าปี หลังจากห้าปี เขาสามารถเลือกที่จะจากไปได้ แน่นอนว่าเขาสามารถเลือกที่จะต่อสัญญาได้เช่นกัน”

ข้ามองชายชราผอมแห้ง แล้วกล่าวว่า “เช่นนั้นก็ควรจะเลือกผู้รับใช้ที่มีพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดต่ำๆ ใช่หรือไม่ อย่างไรเสีย เช่นนี้นางก็ยิ่งจะจากข้าไปได้ยากขึ้น”

“แต่เช่นนั้นก็จะสร้างอัจฉริยะระดับสุดยอดได้ยาก หากเจ้าเลือกคนที่มีพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดเจ็ดสิบ ก็มีความเป็นไปได้ที่จะยกระดับเขาให้ถึงระดับแปดสิบห้า พลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดแปดสิบห้า อย่างน้อยก็สามารถเลื่อนระดับไปถึงระดับแปดได้”

“ท่านอาจารย์ ข้ามีคนเลือกไว้แล้ว นอกจากนางแล้ว ข้าจะไม่ทำพันธสัญญากับใครทั้งสิ้น” ข้าพูดอย่างหนักแน่น

“นั่นใคร? พลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดเท่าไหร่? สายธาตุมืดรึ?” ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำจ้องข้าแล้วถาม

“พลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดยี่สิบห้า สายธาตุไฟ” ในหัวข้าดังก้องไปด้วยความสุขจากการแก้แค้น ผู้รับใช้ของข้า ข้ารอเจ้าอยู่

“อะไรนะ? ไม่ได้!” ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำระเบิดขึ้นมาทันที

แต่การทำให้เขาเย็นลงสำหรับข้านั้นง่ายมาก

“ท่านอาจารย์! ข้าตัดสินใจจะเรียนเวทมนตร์สายธาตุมืดเป็นหลัก และเรียนสายธาตุไฟเป็นรอง ท่านว่าแบบนี้เป็นอย่างไร? หรือถ้าท่านไม่คัดค้าน ข้าจะเรียนสายธาตุไฟเป็นหลักก็ได้”

ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำยังไม่ทันจะพ่นไฟออกมาก็ดูเหมือนจะสำลักไปเสียแล้ว จ้องข้าอยู่นานสองนาน ไม่ได้พูดอะไรออกมา

“พลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดของข้าน่าจะเกินหนึ่งร้อย ข้ารู้สึกเหมือนจะเป็นเช่นนั้น การใช้ผู้รับใช้ระดับต่ำ ก็สามารถทดสอบตัวเลขที่แท้จริงได้ แต่ข้าคิดว่าท่านควรจะทำลายข้อมูลของนางก่อนหน้านี้เสีย เช่นนี้แล้ว พอพวกเราทำพันธสัญญาเสร็จ ก็จะสามารถปกปิดค่าพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดที่แท้จริงของข้าได้โดยการแจ้งค่าพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดของนางให้สูงเกินจริง”

“เจ้าอายุแค่หกขวบจริงๆ หรือ?” ชายชราผอมแห้งในชุดคลุมสีดำมองข้าขึ้นๆ ลงๆ ดูเหมือนจะสงสัยอยู่บ้าง

“มิเช่นนั้นเล่า?” ข้าพูดอย่างไม่สบอารมณ์

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ยังคงเป็นวิหารเวทมนตร์ของชายชราผอมแห้ง ชายชราอ้วนจู้หรงก็มาด้วย มองดูรูปร่างของพวกเขาแล้ว ข้าก็อดที่จะบ่นในใจไม่ได้ พวกท่านแบ่งกันหน่อยไม่ได้หรือ?

และในขณะนี้ ตรงหน้าพวกเขายังมีคนอีกคนหนึ่ง—คนที่ข้าคุ้นเคยเป็นอย่างดี ผู้หญิงที่เต็มไปด้วยคำโกหก หลอกลวงออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่

ทำไมวันนี้ผิวของนางถึงได้ขาวเป็นพิเศษ? คงไม่ใช่เพราะตกใจจนหน้าซีดหรอกนะ?

ชายชราอ้วนได้คุยโวกับข้าแล้ว บอกว่าเขาเป็นจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ระดับแปด อืม ชายชราผอมแห้งก็เหมือนกัน แต่ดูเหมือนจะเก่งกว่าเขาหน่อย

“เจ้าชื่อเฮปเบิร์นรึ?” ชายชราอ้วนยิ้มละไมมองหญิงสาววัยสิบแปดปี

“ใช่ค่ะ ท่านจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพ” เฮปเบิร์นก้มหน้าจนแทบจะชิดอก

“พวกเราเรียกเจ้ามา ก็จะพูดตรงๆ เลย ออสติน กริฟฟินหวังว่าเจ้าจะเป็นนักเวทฝึกหัดของเขาได้ เจ้าจะตกลงหรือไม่?” ชายชราอ้วนกล่าวต่อ

การที่จะลบข้อมูลของนักเวทสายธาตุไฟคนหนึ่งออกไปนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะเลี่ยงชายชราอ้วน อย่างไรเสีย เขาก็เป็นผู้ปกครองวิหารเวทมนตร์สายธาตุไฟของหอคอยเวทมนตร์เมืองตี้หรง และสำหรับชายชราอ้วนแล้ว ข้ายินดีที่จะเลือกผู้รับใช้สายธาตุไฟแทนที่จะเป็นสายธาตุมืด เขาก็ดีใจจนเนื้อเต้นแล้ว ดังนั้น จึงไม่ยากเลย

ชายชราผอมแห้งย่อมไม่บอกเขาว่าข้าตกลงจะใช้สายธาตุมืดเป็นหลัก และสำหรับออสติน กริฟฟินผู้ยิ่งใหญ่แล้ว จะมีเรื่องสายหลักสายรองด้วยหรือ? ไม่มีทาง! ช่างเป็นคนแก่โง่ๆ สองคนจริงๆ!

“เอ๊ะ?” เฮปเบิร์นประหลาดใจมาก เงยหน้าขึ้นมองข้า

ข้ายักคิ้วให้เธอ

“ข้าไม่ตกลง” คำพูดต่อมาของเฮปเบิร์นเกือบทำให้ข้าโกรธจนกระโดดขึ้นมา

“อะไรนะ?!” ชายชราสองคนเบิกตากว้างขึ้นพร้อมกัน แล้วหันมามองข้า

“เจ้าไม่ได้บอกว่าพวกเจ้าตกลงกันแล้วหรือ?” ชายชราผอมแห้งเป่าหนวดเคราจ้องข้า

ส่วนชายชราอ้วนกลับมองเฮปเบิร์นอย่างเคร่งขรึม แล้วกล่าวว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่าการปฏิเสธของเจ้าจะทำให้พลาดโอกาสอะไรไป?”

เฮปเบิร์นดูงุนงงเล็กน้อย การเปลี่ยนแปลงอารมณ์ของจอมเวทศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองทำให้แรงกดดันในห้วงมิตินี้เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ข้ากดความโกรธของตนเองไว้ แล้วมองเฮปเบิร์นด้วยสายตาที่จริงจังและเคร่งขรึมอย่างยิ่ง “อาจารย์เฮปเบิร์น ข้าได้ยินท่านอาจารย์ซีตี๋บอกว่า นักเวทฝึกหัดสามารถทำพันธสัญญากับนักเวทที่ตนรับใช้ได้ เพื่อแบ่งปันพรสวรรค์บางส่วน ข้าจำได้ว่าท่านเคยสอนข้าว่าพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดมากน้อยเพียงใด จะเป็นตัวกำหนดว่านักเวทจะไปได้ไกลแค่ไหนในอนาคต ท่านเป็นอาจารย์ของข้า การสอนของท่านช่วยข้าได้มาก และหลังจากปลุกพลังเวทมนตร์แล้ว ข้าถึงได้รู้ว่าพลังวิญญาณภายในแต่กำเนิดของข้าเกินหนึ่งร้อย ดังนั้น ข้าจึงหวังว่าจะสามารถช่วยเหลือท่านได้ ช่วยให้ท่านมีพรสวรรค์ที่ดีขึ้น สานฝันในการเป็นนักเวทที่แข็งแกร่งของท่านให้เป็นจริง”

ข้ารับรองได้ว่า ในชั่วขณะนี้ แววตาของข้าเต็มไปด้วยความจริงใจ

ชายชราสองคนในขณะนี้ต่างก็เงียบไป ข้าคิดว่าพวกเขาคงจะประทับใจในตัวข้า เพราะในขณะนี้พวกเขาถึงได้รู้ว่าเฮปเบิร์นเป็นอาจารย์คนแรกของข้า และข้าปฏิบัติต่ออาจารย์คนแรกดีถึงเพียงนี้ ในฐานะที่เป็นอาจารย์ปัจจุบันของข้า พวกเขาคงจะปลาบปลื้มใจมากแน่ๆ ต้องใช่แน่

“หนึ่ง หนึ่งร้อย?” ครั้งนี้ถึงตาเฮปเบิร์นเบิกตากว้างบ้าง ต้องบอกว่าตอนที่นางเบิกตากว้างนั้น ดูดีกว่าชายชราสองคนไม่รู้กี่เท่า และข้าที่ถูกนางมองเช่นนี้ ในใจกลับรู้สึกพอใจอยู่บ้าง นี่ใช่สิ่งที่มนุษย์เรียกว่าความทะนงตนหรือไม่?

“ใช่ขอรับ ท่านอาจารย์ โปรดให้ข้าได้ช่วยเหลือท่านเถอะ ข้ายังเล็ก และยังต้องการคนดูแลข้างๆ อีกด้วย หลังจากห้าปี หากท่านประสงค์จะจากไป ก็สามารถยกเลิกพันธสัญญาได้ ตอนนั้นท่านก็ยังคงเยาว์วัยอยู่” ข้าพูดอย่างจริงจัง ในดวงตาข้าถึงกับมีน้ำตาคลอ

อย่างไรเสีย ข้าก็เป็นเพียงเด็กอายุหกขวบเท่านั้น! มาถึงสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย เผชิญหน้ากับคนที่ไม่คุ้นเคย มีคนที่คุ้นเคยอยู่ข้างๆ คอยดูแลเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง อืม เหตุผลข้าก็หาให้เฮปเบิร์นแล้วไม่ใช่หรือ?

แววตาของเฮปเบิร์นค่อยๆ อ่อนลง “แต่ว่า ฉันพรสวรรค์ต่ำ จะทำให้เธอเสียเวลาหรือเปล่า...”

“นี่ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าต้องพิจารณา เขาคือผู้ที่จะกลายเป็นเทพมนตราในอนาคต ในฐานะเทพมนตรา จะมีผู้รับใช้หรือไม่ก็ไม่สำคัญ” ชายชราผอมแห้งพูดอย่างเฉยเมย ในฐานะที่เป็นอาชีพที่มีพลังโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาทุกอาชีพ นักเวทย่อมไม่ต้องกังวลเรื่องจิปาถะเหล่านั้น

“เช่นนั้น ข้าตกลง” เฮปเบิร์นดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว

ข้าไม่ได้ยิ้ม ข้ากลั้นไว้! หึๆๆ ผู้รับใช้ของข้า

ต่อไปคือกระบวนการทำพันธสัญญา โดยมีชายชราอ้วนเป็นผู้ดำเนินพิธี

ดังนั้น พวกเราจึงย้ายไปยังวิหารเวทมนตร์ที่เน้นสีแดงเป็นหลัก ที่นี่มีธาตุไฟที่เข้มข้น

“ออสติน กริฟฟิน เจ้าจะยอมรับเฮปเบิร์นเป็นนักเวทฝึกหัดของเจ้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปหรือไม่ ในอนาคต ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ภายในระยะเวลาของพันธสัญญาจะต้องไม่ทอดทิ้ง ทำร้ายนาง และแบ่งปันพรสวรรค์และประสบการณ์ของเจ้ากับนาง?”

“ข้ายินดี” ความสุขจากการแก้แค้นในชั่วขณะนี้ทำให้ข้ารู้สึกเคลิบเคลิ้มเล็กน้อย

“เฮปเบิร์น เจ้าจะยอมรับออสติน กริฟฟินเป็นนักเวทหลักหรือไม่ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์จะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขา เมื่อเผชิญกับอันตราย จะต้องใช้ชีวิตของตนเองเพื่อปกป้องความปลอดภัยและเกียรติยศของเขา?”

“ข้ายินดี” เฮปเบิร์นพยักหน้าเบาๆ

ป.ล. :

นิยายภาคแยกของผู้แต่งถังเจียซานเส่า วางขายรูปแบบหนังสือจำนวน 1เล่ม(จบ)

↩ ตอนก่อนหน้า หน้าแรก/สารบัญ ตอนต่อไป ↪