#นิยายผนึกเทพ1.5
ผนึกเทพบัลลังก์ราชันย์ ภาค1.5 : ตำนานเทพผู้พิทักษ์สวรรค์ (Side Story) |
 ตอนที่18 เฮปเบิร์นเข้าร่วมการแข่งขัน __________________________________ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทั้งจักรวรรดิออตโตมัน และจักรวรรดิกุสตา ต่างก็เตรียมพร้อมมาเป็นอย่างดี เมื่อตัวแทนทั้งสองที่พวกเขาเลือกตกลงมาจากอากาศและเข้าสู่จัตุรัสหน้าหอคอยเทพเจ้า ข้าสัมผัสได้ถึงความกังวลใจของเหล่านักเวทย์ที่อยู่รอบตัวของข้า ภายใต้สถานการณ์ปกติ นักเวทย์ทุกคนสามารถลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วมได้ แต่เมื่อมีรุ่นเยาว์ที่มองดูก็รู้ว่าแข็งแกร่งมาก และเป็นตัวแทนของทั้งสองจักรวรรดิใหญ่มาเข้าร่วม นักเวทย์ที่อ่อนแอเหล่านั้นจะกล้าเข้าร่วมได้อย่างไร? ในครั้งนี้เกรงว่า จักรวรรดิออตโตมันและจักรวรรดิกุสตา ไม่เพียงแต่มาเพื่อขัดขวางพิธีเท่านั้น แต่ยังมาเพื่อข่มขวัญอีกด้วย เมื่อจักรวรรดิสมันพ่ายแพ้ในการประลอง ขวัญกำลังใจของพวกเขาจะได้รับผลกระทบอย่างมาก นอกจากนี้ ความสามารถของหอคอยเทพเจ้าที่ใช้ในการดูดซับองค์ประกอบต่างๆ ก็จะได้รับผลกระทบอย่างมาก และผลกระทบของจักรวรรดิสมันจะยิ่งใหญ่กว่าการทำสงครามเสียอีก ทั้งสองจักรวรรดินี้คิดมาได้อย่างรอบคอบจริงๆ! เทพมิติ ถังหลิง ไม่ได้สนใจการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ของนักเวทย์ในเวลานี้มากนัก สำหรับเธอแล้ว ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าหอคอยเทพเจ้าที่ดูดซับองค์ประกอบต่างๆ แน่นอนว่าการประลองก็แพ้ไม่ได้ “เริ่มจับสลากได้เลย ถ้าคิดว่าตัวเองมีกำลังไม่เพียงพอ ก็อย่าออกมาให้ขายหน้าเลย” ลูกบอลแสงสีขาวเงินค่อยๆ ลอยขึ้นตรงกลางจัตุรัส ก่อนการเฉลิมฉลองจะเริ่มต้นขึ้น มีคนบอกเอาไว้ว่า ตราบเท่าที่เราใส่หมายเลขที่ได้รับไปก่อนหน้านี้ ลงในลูกบอลแสง คู่ต่อสู้ก็จะถูกกำหนดโดยอัตโนมัติ รอชมการแสดง! ข้าคิดในใจอย่างตื่นเต้น แต่จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ข้างๆ ตัว เมื่อหันมองไปด้านข้าง ก็เห็นว่าเฮปเบิร์นเดินออกไปแล้ว “เธอจะทำอะไร” ข้ารีบวิ่งเข้าไปคว้าตัวเธอไว้ “ไปลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วม!” เฮปเบิร์นพูดตามความเป็นจริง ดวงตาโตของเธอเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นที่จะลอง “คุณโง่เหรอ! ไม่เห็นรึไงว่า เจ้าพวกที่มาก่อปัญหาสองคนนั้น มันไม่ง่ายเหมือนระดับหกทั่วไปอย่างแน่นอน? แล้วคุณจะเข้าแข่งขันเพื่ออะไร!” ข้าพูดด้วยความโกรธ เฮปเบิร์นพูดด้วยความประหลาดใจว่า "พวกเราไม่ใช่คนเดียวที่เข้าร่วม ยังมีคนอื่นๆ อีกด้วย มีนักเวทย์มากมายขนาดนี้ ฉันคงไม่โชคร้ายจับฉลากเจอพวกเขาหรอกมั้ง ตอนนี้พวกเราอยู่ที่นี่แล้ว ก็อยากจะลองดูสักหน่อย ไม่เช่นนั้นก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ถึงจะสามารถทะลวงไปถึงระดับที่หกได้ เจ้าจะไม่เข้าร่วมเหรอ?” “ตาเฒ่าผอมบอกว่าฉันไม่จำเป็นต้องเข้าร่วม อัจฉริยะควรทำตัวเรียบง่าย” ข้าพูดอย่างภาคภูมิใจ “โอเค งั้นฉันไปล่ะ” จากนั้นเฮปเบิร์นก็วิ่งไป และโยนป้ายสำหรับลงทะเบียนในมือของเธอ เข้าไปในลูกบอลแสง สถานที่จัดงานมีเสียงดังเล็กน้อย โดยมีผู้คนจำนวนมากพูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น หลังจากที่เฮปเบิร์นโยนบัตรหมายเลขของเธอเข้าไปในลูกบอลแสง ในไม่ช้าเธอก็รู้สึกถึงสายตาแปลกๆ มากมายที่จ้องมาที่เธอ จากนั้นเธอก็ค้นพบว่า นอกจากเธอแล้ว ก็ไม่มีนักเวทย์คนอื่นแม้แต่คนเดียวที่เข้าร่วมในการจับฉลาก เทพมิติถังหลิงบนท้องฟ้า รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยในเวลานี้ และสงสัยว่าคำเตือนของเธอนั้นคลุมเครือเกินไปหรือไม่ เธอเพียงต้องการให้รีบต่อสู้และจบเกมอย่างรวดเร็ว เพื่อที่เธอจะได้ขับไล่แขกที่ไม่ได้รับเชิญเหล่านี้ออกไปและเริ่มการเฉลิมฉลองต่อไป แต่เหตุใด ถึงยังมีเด็กสาวตาบอดเช่นนี้ออกมาสมัครได้อย่างไร ทั้งๆ ที่เธออยู่ในระดับห้าเท่านั้น? หลังจากที่เฮปเบิร์นโยนบัตรหมายเลขออกไป ข้าถึงพบว่าไม่มีนักเวทย์คนใดเลยที่เข้าร่วมในการจับฉลากครั้งนี้ แย่จริงๆ เธอคงไม่ได้เป็นคนโง่คนเดียวที่ออกไปใช่ไหม? ข้าควรหนักแน่นกว่านี้ และหยุดเธอไว้ให้ได้ ให้ตายเถอะ ทำไมทุกครั้งที่เธอมองมาด้วยดวงตา กลมโตคู่นั้น ข้าถึงปฏิเสธเธอไม่ได้เลย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับข้า? ซีตี๋บอกข้า แต่ไม่ได้บอกเธอ เขาคิดว่าเธอจะไม่เข้าร่วมหรือไม่? ในขณะนี้ ร่างเพรียวบาง ลอยลงมาจากทิศทางของหอคอยเทพเจ้า และบินไปในทิศทางของลูกบอลแสงสีเงิน ดูเหมือนร่างของเธอจะกะพริบ และทุกครั้งที่เธอกระพริบ ก็จะเข้าใกล้ใจกลางจัตุรัสมากขึ้น เธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาสะสวย สวมกระโปรงยาวสีขาวเงิน มีผมยาวสยายอยู่ด้านหลัง ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความศักดิ์สิทธิ์ ใบหน้าเคร่งขรึม และมีดวงตาคู่หนึ่งที่ดูว่างเปล่าเล็กน้อย มีลำแสงพุ่งออกมาจากมือของเธอ มันคือบัตรลงทะเบียน และบัตรทะเบียนก็บินตรงเข้าไปในลูกบอลแสงและหายไป ในขณะนี้ มีร่างสองร่างลงมาจากท้องฟ้า นั่นคือ ออกัสตินซึ่งเป็นตัวแทนของจักรวรรดิออตโตมัน และ ตี้หลัวเทียน ซึ่งเป็นตัวแทนของจักรวรรดิกุสตา เมื่อลงถึงพื้น ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปเอาบัตรลงทะเบียนมาจากไหน บัตรลงทะเบียนทั้งสองบินออกไป และแต่ละแผ่นก็หายเข้าไปในลูกบอลแสงสีเงิน เมื่อดูจากการลงทะเบียน ก็ไม่มีนักเวทย์คนใดในจักรวรรดิสมันออกมาเลย เมื่อเห็นฉากนี้ข้าก็รู้สึกแย่ในใจทันที ข้าส่งข้อความถึงเฮปเบิร์นในทันที : “ไม่ว่าคุณจะเจอใครหลังจากนี้ คุณต้องยอมรับความพ่ายแพ้ทันที คนเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะรับมือได้" เฮปเบิร์นมองกลับมาที่ข้าด้วยรอยยิ้มที่สดใส พลันโบกมือมาทางข้า เมื่อมองดูสีหน้าที่มุ่งมั่นของเธอ ข้าก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะชอบล้อเล่นกับข้าอยู่เสมอ แต่เธอก็มีจิตใจที่หนักแน่นและมั่นคง เนื่องจากความสามารถของเธอพัฒนาขึ้นเธอจึงฝึกฝนอย่างหนัก นอกเหนือจากการดูแลชีวิตประจำวันของข้าแล้ว เธอยังฝึกฝนเกือบทุกช่วงเวลาอีกด้วย ข้ารู้ว่าเธออยากเป็นนักเวทย์ที่ทรงพลังจริงๆ มิฉะนั้น เธอคงไม่สามารถไปถึงจุดสูงสุดของระดับที่ห้าได้ ภายในเวลาเพียงไม่กี่ปีนับจากจุดเริ่มต้นเดิมของเธอ เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่รู้ ว่าศัตรูตรงหน้าของเธอเหล่านี้แข็งแกร่งแค่ไหน แต่เธอหวังว่าจะทะลวงผ่านระดับที่หก ผ่านแรงกดดันจากศัตรูที่แข็งแกร่งตรงหน้า นี่มันคือเธอจริงๆ หากเป็นเพียงการแข่งขันภายในอาณาจักรสมัน แน่นอนว่ามันไม่มีอะไร แต่มันไม่ใช่! เพราะนี่คือการต่อสู้ระหว่างประเทศ หากเธอเผชิญหน้ากับคนนอกสองคนนั้น พวกเขาจะไม่แสดงความเมตตาอย่างแน่นอน ผู้หญิงในชุดสีขาวเงิน มองเฮปเบิร์นด้วยความประหลาดใจ: “เธอคือ?” “สวัสดี ฉันชื่อเฮปเบิร์นมาจากหอคอยมนตาเมืองดีฌง” “เสื้อผ้าของเฮปเบิร์นดูเรียบง่ายกว่าผู้หญิงคนนั้นมาก ถึงแม้จะเป็นแค่กระโปรงยาวธรรมดา ที่สวมอยู่บนตัวของเธอ แต่ก็ยังไม่สามารถบดบังรัศมีจากตัวเธอได้ ดวงตาของเธอดูมีชีวิตชีวา ด้วยจิตวิญญาณที่กล้าหาญ และแก้มที่สวยงามของเธอ เปรียบเสมือนผลงานชิ้นเอกที่สมบูรณ์แบบที่สุดจากสวรรค์ แม้ว่าเธอจะสวมเพียงชุดคลุมเวทย์มนตร์ธรรมดา แต่ก็ยังไม่สามารถปกปิดรูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบ และอารมณ์อันสูงส่งของเธอได้ เมื่อยืนอยู่ข้างผู้หญิงที่สวมชุดคลุมเวทย์มนตร์อันหรูหรา ก็ให้ความรู้สึกไม่ด้อยไปกว่ากันเลยแม้แต่น้อย "การจับสลากเริ่มต้นขึ้นแล้ว" เทพมิติถังหลิง บนท้องฟ้า แทบรอไม่ไหวอีกต่อไป เธอสั่งจับฉลากโดยไม่ลังเล และฉากที่เราอยากเห็นน้อยที่สุดก็เกิดขึ้น ลูกบอลแสงสีขาวเงินกะพริบแสงวาบ และในเวลาเพียงชั่วครู่ แสงสองดวงก็บินออกมา กลายเป็นตัวเลขขนาดใหญ่สองตัวที่ปรากฏขึ้นในอากาศ ข้ารู้หมายเลขของเฮปเบิร์น และเห็นได้ชัดว่าสองคนในคู่แรกนี้ไม่ใช่เธอ ไม่เลวไม่เลวยังมีเวลาให้ข้าได้โน้มน้าวเธออีกครั้ง "ในเกมแรก เจ้าหญิงอินาปะทะเจ้าชายออกัสตินแห่งจักรวรรดิออตโตมัน" เห็นได้ชัดว่าเจ้าหญิงอินา เป็นผู้หญิงที่เพิ่งออกมาจากหอคอยเทพเจ้า หลังจากรู้ว่าใครเป็นคู่ต่อสู้ของเธอ เธอก็จ้องมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของออกัสติน ออกัสตินจ้องไปที่อินาด้วยดวงตาลึกล้ำ พลันโค้งคำนับเล็กน้อยเพื่อทักทายเธอ และอินาก็ตอบรับกลับเช่นกัน “สนามรบของเราน่าจะลอยอยู่กลางอากาศ” ออกัสตินยิ้มเล็กน้อยให้อินา อินาพยักหน้า: “เป็นเช่นนั้น เชิญฝ่าบาท” “ฝ่าบาท เชฺิญ” ออกัสตินทำท่าตอบรับคำเชิญ ช่วงเวลาต่อมา ปีกแสงสีทองสุกใสคู่หนึ่งทอดยาวออกไปด้านหลัง ปีกแสงกระพืออย่างแรง อุ้มร่างของเขาทะยานขึ้นไป ผู้แข็งแกร่งหลายคนในท้องฟ้าได้แยกย้ายกันไปแล้ว และถูกแบ่งออกเป็นสามฝ่ายเพื่อเฝ้าดูการต่อสู้ จักรวรรดิสมันต้องการประหยัดเวลาและแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าโดยเร็วที่สุด เพื่อให้สามารถจัดงานเฉลิมฉลองต่อไปได้ สำหรับจักรวรรดิออตโตมันและจักรวรรดิกุสตา ไม่ว่าจะชนะหรือล่าช้าก็เป็นทางเลือกที่ดีมาก สถานะของอินา ในจักรวรรดิสมัน เทียบได้กับสถานะของออกัสตินในจักรวรรดิออตโตมัน และสถานะของ ตี้หลัวเทียนในจักรวรรดิกุสตาอย่างเห็นได้ชัด การประลองนี้ เป็นการปะทะกันของผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดโดยตรง ซึ่งจะช่วยประหยัดเวลาได้มากที่สุดโดยธรรมชาติ นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมนักเวทย์คนอื่นไม่เข้าร่วมด้วย ขณะที่ทุกคนกำลังจับตามองพวกเขาอยู่กลางอากาศ ข้าก็รีบไปหาเฮปเบิร์นและดึงเธอกลับมา “คุณโง่หรือป่าว ไม่เห็นเหรอ ว่านี่เป็นข้อพิพาทระหว่างจักรวรรดิ คุณจะไปมีส่วนร่วมทำไม พวกเขาจะไม่แสดงความเมตตาในการต่อสู้แบบนี้” ข้าพูดกับเฮปเบิร์นด้วยความโกรธ เฮปเบิร์นเดินกลับมาพร้อมข้าอย่างเชื่อฟัง เธอยิ้มแล้วพูดว่า: “ฉันรู้ แต่ฉันยังต้องเข้าร่วม มีเพียงการเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งเท่านั้น ฉันถึงจะฝ่าทะลวงได้ ไม่ต้องกังวล จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉัน" ใช่แล้ว ยังมีเธออยู่ไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันตกอยู่ในอันตราย เธอก็ยอมรับความพ่ายแพ้แทนฉันก็ได้แล้ว” ข้าปวดหัวและไม่สามารถทำอะไรกับผู้หญิงคนนี้ได้เลย ในขณะนี้ ทั้งอินา และ ออกัสติน ต่างก็หยุดอยู่กลางอากาศ พวกเขาอยู่สูงขึ้นไปบนอากาศประมาณสามร้อยเมตร ส่วนผู้แข็งแกร่งที่สุด กำลังเฝ้าดูพวกเขาจากที่สูงกว่า ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการแข่งขันครั้งนี้ จะแสดงให้เห็นถึงการปะทะกันระหว่างคนรุ่นใหม่ที่แข็งแกร่งที่สุดของจักรวรรดิสมัน และจักรวรรดิออตโตมัน ใครก็ตามที่ชนะ จะทำให้ประเทศของพวกเขา ได้เปรียบในด้านโมเมนตัมอย่างไม่ต้องสงสัย |
0 comments:
แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น